Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


interpŏlo - Diatesi attiva

(interpŏlo, interpŏlas, interpolavi, interpolatum, interpŏlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. interpŏlo
 II sing. interpŏlas
 III sing. interpŏlat
 I plur. interpŏlāmus
 II plur. interpŏlātis
 III plur. interpŏlant
IMPERFETTO
 I sing. interpŏlābam
 II sing. interpŏlābas
 III sing. interpŏlābat
 I plur. interpŏlabāmus
 II plur. interpŏlabātis
 III plur. interpŏlābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. interpŏlābo
 II sing. interpŏlābis
 III sing. interpŏlābit
 I plur. interpŏlabĭmus
 II plur. interpŏlabĭtis
 III plur. interpŏlābunt
PERFETTO
 I sing. interpolavi
 II sing. interpolavisti
 III sing. interpolavit
 I plur. interpolavĭmus
 II plur. interpolavistis
 III plur. interpolavērunt, interpolavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interpolavĕram
 II sing. interpolavĕras
 III sing. interpolavĕrat
 I plur. interpolaverāmus
 II plur. interpolaverātis
 III plur. interpolavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. interpolavĕro
 II sing. interpolavĕris
 III sing. interpolavĕrit
 I plur. interpolaverĭmus
 II plur. interpolaverĭtis
 III plur. interpolavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. interpŏlem
 II sing. interpŏles
 III sing. interpŏlet
 I plur. interpŏlēmus
 II plur. interpŏlētis
 III plur. interpŏlent
IMPERFETTO
 I sing. interpŏlārem
 II sing. interpŏlāres
 III sing. interpŏlāret
 I plur. interpŏlarēmus
 II plur. interpŏlarētis
 III plur. interpŏlārent
PERFETTO
 I sing. interpolavĕrim
 II sing. interpolavĕris
 III sing. interpolavĕrit
 I plur. interpolaverĭmus
 II plur. interpolaverĭtis
 III plur. interpolavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interpolavissem
 II sing. interpolavisses
 III sing. interpolavisset
 I plur. interpolavissēmus
 II plur. interpolavissētis
 III plur. interpolavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. interpŏla
 II plur. interpŏlāte
FUTURO
 II sing. interpŏlāto
 III sing. interpŏlāto
 II plur. interpŏlatōte
 III plur. interpŏlanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 interpŏlans, –antis
FUTURO
 interpolatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 interpŏlāre
PERFETTO
 interpolavisse
FUTURO
 Singolare: interpolatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: interpolatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: interpŏlandi
 Dativo: interpŏlando
 Accusativo: ad interpŏlandum
 Ablativo: interpŏlando
SUPINO
 interpolatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  interpŏlis interpŏlor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTERPOLO100}} ---CACHE---