Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


intellĕgo - Diatesi attiva

(intellĕgo, intellĕgis, intellexi, intellectum, intellĕgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. intellĕgo
 II sing. intellĕgis
 III sing. intellĕgit
 I plur. intellĕgĭmus
 II plur. intellĕgĭtis
 III plur. intellĕgunt
IMPERFETTO
 I sing. intellĕgēbam
 II sing. intellĕgēbas
 III sing. intellĕgēbat
 I plur. intellĕgebāmus
 II plur. intellĕgebātis
 III plur. intellĕgēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. intellĕgam
 II sing. intellĕges
 III sing. intellĕget
 I plur. intellĕgēmus
 II plur. intellĕgētis
 III plur. intellĕgent
PERFETTO
 I sing. intellexi
 II sing. intellexisti, intellexti
 III sing. intellexit, intellĕgit
 I plur. intellexĭmus
 II plur. intellexistis
 III plur. intellexērunt, intellexēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. intellexĕram
 II sing. intellexĕras
 III sing. intellexĕrat
 I plur. intellexerāmus
 II plur. intellexerātis
 III plur. intellexĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. intellexĕro
 II sing. intellexĕris
 III sing. intellexĕrit
 I plur. intellexerĭmus
 II plur. intellexerĭtis
 III plur. intellexĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. intellĕgam
 II sing. intellĕgas
 III sing. intellĕgat
 I plur. intellĕgāmus
 II plur. intellĕgātis
 III plur. intellĕgant
IMPERFETTO
 I sing. intellĕgĕrem
 II sing. intellĕgĕres
 III sing. intellĕgĕret
 I plur. intellĕgerēmus
 II plur. intellĕgerētis
 III plur. intellĕgĕrent
PERFETTO
 I sing. intellexĕrim
 II sing. intellexĕris
 III sing. intellexĕrit
 I plur. intellexerĭmus
 II plur. intellexerĭtis
 III plur. intellexĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. intellexissem
 II sing. intellexisses, intellexes
 III sing. intellexisset
 I plur. intellexissēmus
 II plur. intellexissētis
 III plur. intellexissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. intellĕgĕ
 II plur. intellĕgĭte
FUTURO
 II sing. intellĕgĭto
 III sing. intellĕgĭto
 II plur. intellĕgitōte
 III plur. intellĕgunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 intellĕgens, –entis
FUTURO
 intellectūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 intellĕgĕre
PERFETTO
 intellexisse
FUTURO
 Singolare: intellectūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: intellectūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: intellĕgendi
 Dativo: intellĕgendo
 Accusativo: ad intellĕgendum
 Ablativo: intellĕgendo
SUPINO
 intellectum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  intellĕgĭbĭlĭtĕr intellĕgor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTELLEGO100}} ---CACHE---