Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


intellĭgor - Diatesi passiva

(intellĭgo, intellĭgis, intellixi, intellictum, intellĭgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. intellĭgor
 II sing. intellĭgĕris, intellĭgĕre
 III sing. intellĭgĭtur
 I plur. intellĭgĭmur
 II plur. intellĭgimĭni
 III plur. intellĭguntur
IMPERFETTO
 I sing. intellĭgēbar
 II sing. intellĭgebāris, intellĭgebāre
 III sing. intellĭgebātur
 I plur. intellĭgebāmur
 II plur. intellĭgebamĭni
 III plur. intellĭgebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. intellĭgar
 II sing. intellĭgēris, intellĭgēre
 III sing. intellĭgētur
 I plur. intellĭgēmur
 II plur. intellĭgemĭni
 III plur. intellĭgentur
PERFETTO
 I sing. intellictus, –a, –um sum
 II sing. intellictus, –a, –um es
 III sing. intellictus, –a, –um est
 I plur. intellicti, –ae, –a sumus
 II plur. intellicti, –ae, –a estis
 III plur. intellicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. intellictus, –a, –um eram
 II sing. intellictus, –a, –um eras
 III sing. intellictus, –a, –um erat
 I plur. intellicti, –ae, –a eramus
 II plur. intellicti, –ae, –a eratis
 III plur. intellicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. intellictus, –a, –um ero
 II sing. intellictus, –a, –um eris
 III sing. intellictus, –a, –um erit
 I plur. intellicti, –ae, –a erimus
 II plur. intellicti, –ae, –a eritis
 III plur. intellicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. intellĭgar
 II sing. intellĭgāris, intellĭgāre
 III sing. intellĭgātur
 I plur. intellĭgāmur
 II plur. intellĭgamĭni
 III plur. intellĭgantur
IMPERFETTO
 I sing. intellĭgĕrer
 II sing. intellĭgerēris, intellĭgerēre
 III sing. intellĭgerētur
 I plur. intellĭgerēmur
 II plur. intellĭgeremĭni
 III plur. intellĭgerentur
PERFETTO
 I sing. intellictus, –a, –um sim
 II sing. intellictus, –a, –um sis
 III sing. intellictus, –a, –um sit
 I plur. intellicti, –ae, –a simus
 II plur. intellicti, –ae, –a sitis
 III plur. intellicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. intellictus, –a, –um essem
 II sing. intellictus, –a, –um esses
 III sing. intellictus, –a, –um esset
 I plur. intellicti, –ae, –a essemus
 II plur. intellicti, –ae, –a essetis
 III plur. intellicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. intellĭgĕre
 II plur. intellĭgimĭni
FUTURO
 II sing. intellĭgĭtor
 III sing. intellĭgĭtor
 II plur. –
 III plur. intellĭguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 intellictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 intellĭgi
PERFETTO
 Singolare: intellictus, –a, –um esse
 Plurale: intellicti, –ae, –a esse
FUTURO
 intellictum esse
GERUNDIVO
 intellĭgendus, –a, –um
SUPINO
 intellictu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  intellĭgo Intĕmĕlĭi  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTELLIGOR100}} ---CACHE---