Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


intellĭgo - Diatesi attiva

(intellĭgo, intellĭgis, intellixi, intellictum, intellĭgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. intellĭgo
 II sing. intellĭgis
 III sing. intellĭgit
 I plur. intellĭgĭmus
 II plur. intellĭgĭtis
 III plur. intellĭgunt
IMPERFETTO
 I sing. intellĭgēbam
 II sing. intellĭgēbas
 III sing. intellĭgēbat
 I plur. intellĭgebāmus
 II plur. intellĭgebātis
 III plur. intellĭgēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. intellĭgam
 II sing. intellĭges
 III sing. intellĭget
 I plur. intellĭgēmus
 II plur. intellĭgētis
 III plur. intellĭgent
PERFETTO
 I sing. intellixi
 II sing. intellixisti
 III sing. intellixit
 I plur. intellixĭmus
 II plur. intellixistis
 III plur. intellixērunt, intellixēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. intellixĕram
 II sing. intellixĕras
 III sing. intellixĕrat
 I plur. intellixerāmus
 II plur. intellixerātis
 III plur. intellixĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. intellixĕro
 II sing. intellixĕris
 III sing. intellixĕrit
 I plur. intellixerĭmus
 II plur. intellixerĭtis
 III plur. intellixĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. intellĭgam
 II sing. intellĭgas
 III sing. intellĭgat
 I plur. intellĭgāmus
 II plur. intellĭgātis
 III plur. intellĭgant
IMPERFETTO
 I sing. intellĭgĕrem
 II sing. intellĭgĕres
 III sing. intellĭgĕret
 I plur. intellĭgerēmus
 II plur. intellĭgerētis
 III plur. intellĭgĕrent
PERFETTO
 I sing. intellixĕrim
 II sing. intellixĕris
 III sing. intellixĕrit
 I plur. intellixerĭmus
 II plur. intellixerĭtis
 III plur. intellixĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. intellixissem
 II sing. intellixisses
 III sing. intellixisset
 I plur. intellixissēmus
 II plur. intellixissētis
 III plur. intellixissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. intellĭgĕ
 II plur. intellĭgĭte
FUTURO
 II sing. intellĭgĭto
 III sing. intellĭgĭto
 II plur. intellĭgitōte
 III plur. intellĭgunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 intellĭgens, –entis
FUTURO
 intellictūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 intellĭgĕre
PERFETTO
 intellixisse
FUTURO
 Singolare: intellictūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: intellictūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: intellĭgendi
 Dativo: intellĭgendo
 Accusativo: ad intellĭgendum
 Ablativo: intellĭgendo
SUPINO
 intellictum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  intellĭgentĭa intellĭgor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTELLIGO100}} ---CACHE---