Declinatore / Coniugatore Latino
infervēfĭo - Diatesi passiva
(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervefactum, infervēfăcĕre)
verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | infervēfĭo |
| II sing. | infervēfis |
| III sing. | infervēfit |
| I plur. | infervēfīmus |
| II plur. | infervēfītis |
| III plur. | infervēfiunt |
| IMPERFETTO |
| I sing. | infervēfiēbam |
| II sing. | infervēfiēbas |
| III sing. | infervēfiēbat |
| I plur. | infervēfiebāmus |
| II plur. | infervēfiebātis |
| III plur. | infervēfiēbant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | infervēfĭam |
| II sing. | infervēfĭes |
| III sing. | infervēfĭet |
| I plur. | infervēfiēmus |
| II plur. | infervēfiētis |
| III plur. | infervēfĭent |
| PERFETTO |
| I sing. | infervefactus, –a, –um sum |
| II sing. | infervefactus, –a, –um es |
| III sing. | infervefactus, –a, –um est |
| I plur. | infervefacti, –ae, –a sumus |
| II plur. | infervefacti, –ae, –a estis |
| III plur. | infervefacti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | infervefactus, –a, –um eram |
| II sing. | infervefactus, –a, –um eras |
| III sing. | infervefactus, –a, –um erat |
| I plur. | infervefacti, –ae, –a eramus |
| II plur. | infervefacti, –ae, –a eratis |
| III plur. | infervefacti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | infervefactus, –a, –um ero |
| II sing. | infervefactus, –a, –um eris |
| III sing. | infervefactus, –a, –um erit |
| I plur. | infervefacti, –ae, –a erimus |
| II plur. | infervefacti, –ae, –a eritis |
| III plur. | infervefacti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | infervēfĭam |
| II sing. | infervēfĭas |
| III sing. | infervēfĭat |
| I plur. | infervēfiāmus |
| II plur. | infervēfiātis |
| III plur. | infervēfĭant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | infervēfiĕrem |
| II sing. | infervēfiĕres |
| III sing. | infervēfiĕret |
| I plur. | infervēferēmus |
| II plur. | infervēferētis |
| III plur. | infervēfĕrent |
| PERFETTO |
| I sing. | infervefactus, –a, –um sim |
| II sing. | infervefactus, –a, –um sis |
| III sing. | infervefactus, –a, –um sit |
| I plur. | infervefacti, –ae, –a simus |
| II plur. | infervefacti, –ae, –a sitis |
| III plur. | infervefacti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | infervefactus, –a, –um essem |
| II sing. | infervefactus, –a, –um esses |
| III sing. | infervefactus, –a, –um esset |
| I plur. | infervefacti, –ae, –a essemus |
| II plur. | infervefacti, –ae, –a essetis |
| III plur. | infervefacti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | infervēfi |
| II plur. | infervēfĭte |
| FUTURO |
| II sing. | infervēfĭto |
| III sing. | infervēfĭto |
| II plur. | infervēfitōte |
| III plur. | – |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| – |
| FUTURO |
| infervēfuturus, –a, –um |
| SUPINO |
| Attivo: | infervefactum |
| Passivo: | infervefactu |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| infervēfieri |
| PERFETTO |
| Singolare: | infervefactus, –a, –um esse |
| Plurale: | infervefacti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Attivo: | infervēfurum, –am, –um esse, infervēfuros, –as, –a esse |
| Passivo: | infervefactum, –am, –um iri, infervefactos, –as, –a iri |
 |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | – |
| Dativo: | – |
| Accusativo: | – |
| Ablativo: | – |
| GERUNDIVO |
| infervēfăciendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERVEFIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
