Declinatore / Coniugatore Latino
infervēfăcĭo - Diatesi attiva
(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervefactum, infervēfăcĕre)
verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | infervēfăcĭo |
II sing. | infervēfăcis |
III sing. | infervēfăcit |
I plur. | infervēfăcīmus |
II plur. | infervēfăcītis |
III plur. | infervēfăciunt |
IMPERFETTO |
I sing. | infervēfăciēbam |
II sing. | infervēfăciēbas |
III sing. | infervēfăciēbat |
I plur. | infervēfăciebāmus |
II plur. | infervēfăciebātis |
III plur. | infervēfăciēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | infervēfăcĭam |
II sing. | infervēfăcĭes |
III sing. | infervēfăcĭet |
I plur. | infervēfăciēmus |
II plur. | infervēfăciētis |
III plur. | infervēfăcĭent |
PERFETTO |
I sing. | infervefeci |
II sing. | infervefecisti |
III sing. | infervefecit |
I plur. | infervefecĭmus |
II plur. | infervefecistis |
III plur. | infervefecērunt, infervefecēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | infervefecĕram |
II sing. | infervefecĕras |
III sing. | infervefecĕrat |
I plur. | infervefecerāmus |
II plur. | infervefecerātis |
III plur. | infervefecĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | infervefecĕro |
II sing. | infervefecĕris |
III sing. | infervefecĕrit |
I plur. | infervefecerĭmus |
II plur. | infervefecerĭtis |
III plur. | infervefecĕrint |
PRESENTE |
I sing. | infervēfăcĭam |
II sing. | infervēfăcĭas |
III sing. | infervēfăcĭat |
I plur. | infervēfăciāmus |
II plur. | infervēfăciātis |
III plur. | infervēfăcĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | infervēfăcĕrem |
II sing. | infervēfăcĕres |
III sing. | infervēfăcĕret |
I plur. | infervēfăcerēmus |
II plur. | infervēfăcerētis |
III plur. | infervēfăcĕrent |
PERFETTO |
I sing. | infervefecĕrim |
II sing. | infervefecĕris |
III sing. | infervefecĕrit |
I plur. | infervefecerĭmus |
II plur. | infervefecerĭtis |
III plur. | infervefecĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | infervefecissem |
II sing. | infervefecisses |
III sing. | infervefecisset |
I plur. | infervefecissēmus |
II plur. | infervefecissētis |
III plur. | infervefecissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | infervēfăce |
II plur. | infervēfăcĭte |
FUTURO |
II sing. | infervēfăcĭto |
III sing. | infervēfăcĭto |
II plur. | infervēfăcitōte |
III plur. | infervēfăciunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
infervēfăciens, –ientis |
FUTURO |
infervefactūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
infervēfăcĕre |
PERFETTO |
infervefecisse |
FUTURO |
Singolare: | infervefactūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | infervefactūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | infervēfăciendi |
Dativo: | infervēfăciendo |
Accusativo: | ad infervēfăciendum |
Ablativo: | infervēfăciendo |
SUPINO |
infervefactum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERVEFACIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|