Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


infervēfăcĭo - Diatesi attiva

(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervefactum, infervēfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. infervēfăcĭo
 II sing. infervēfăcis
 III sing. infervēfăcit
 I plur. infervēfăcīmus
 II plur. infervēfăcītis
 III plur. infervēfăciunt
IMPERFETTO
 I sing. infervēfăciēbam
 II sing. infervēfăciēbas
 III sing. infervēfăciēbat
 I plur. infervēfăciebāmus
 II plur. infervēfăciebātis
 III plur. infervēfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. infervēfăcĭam
 II sing. infervēfăcĭes
 III sing. infervēfăcĭet
 I plur. infervēfăciēmus
 II plur. infervēfăciētis
 III plur. infervēfăcĭent
PERFETTO
 I sing. infervefeci
 II sing. infervefecisti
 III sing. infervefecit
 I plur. infervefecĭmus
 II plur. infervefecistis
 III plur. infervefecērunt, infervefecēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. infervefecĕram
 II sing. infervefecĕras
 III sing. infervefecĕrat
 I plur. infervefecerāmus
 II plur. infervefecerātis
 III plur. infervefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. infervefecĕro
 II sing. infervefecĕris
 III sing. infervefecĕrit
 I plur. infervefecerĭmus
 II plur. infervefecerĭtis
 III plur. infervefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. infervēfăcĭam
 II sing. infervēfăcĭas
 III sing. infervēfăcĭat
 I plur. infervēfăciāmus
 II plur. infervēfăciātis
 III plur. infervēfăcĭant
IMPERFETTO
 I sing. infervēfăcĕrem
 II sing. infervēfăcĕres
 III sing. infervēfăcĕret
 I plur. infervēfăcerēmus
 II plur. infervēfăcerētis
 III plur. infervēfăcĕrent
PERFETTO
 I sing. infervefecĕrim
 II sing. infervefecĕris
 III sing. infervefecĕrit
 I plur. infervefecerĭmus
 II plur. infervefecerĭtis
 III plur. infervefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. infervefecissem
 II sing. infervefecisses
 III sing. infervefecisset
 I plur. infervefecissēmus
 II plur. infervefecissētis
 III plur. infervefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. infervēfăce
 II plur. infervēfăcĭte
FUTURO
 II sing. infervēfăcĭto
 III sing. infervēfăcĭto
 II plur. infervēfăcitōte
 III plur. infervēfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 infervēfăciens, –ientis
FUTURO
 infervefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 infervēfăcĕre
PERFETTO
 infervefecisse
FUTURO
 Singolare: infervefactūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: infervefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: infervēfăciendi
 Dativo: infervēfăciendo
 Accusativo: ad infervēfăciendum
 Ablativo: infervēfăciendo
SUPINO
 infervefactum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  infervēfăciens infervefactūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INFERVEFACIO100}} ---CACHE---