Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


impĕrĭtor - Diatesi passiva

(impĕrĭto, impĕrĭtas, imperitavi, imperitatum, impĕrĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. impĕrĭtor
 II sing. impĕrĭtāris, impĕrĭtāre
 III sing. impĕrĭtātur
 I plur. impĕrĭtāmur
 II plur. impĕrĭtamĭni
 III plur. impĕrĭtantur
IMPERFETTO
 I sing. impĕrĭtābar
 II sing. impĕrĭtabāris, impĕrĭtabāre
 III sing. impĕrĭtabātur
 I plur. impĕrĭtabāmur
 II plur. impĕrĭtabamĭni
 III plur. impĕrĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. impĕrĭtābor
 II sing. impĕrĭtabĕris, impĕrĭtabĕre
 III sing. impĕrĭtabĭtur
 I plur. impĕrĭtabĭmur
 II plur. impĕrĭtabimĭni
 III plur. impĕrĭtabuntur
PERFETTO
 I sing. imperitatus, –a, –um sum
 II sing. imperitatus, –a, –um es
 III sing. imperitatus, –a, –um est
 I plur. imperitati, –ae, –a sumus
 II plur. imperitati, –ae, –a estis
 III plur. imperitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. imperitatus, –a, –um eram
 II sing. imperitatus, –a, –um eras
 III sing. imperitatus, –a, –um erat
 I plur. imperitati, –ae, –a eramus
 II plur. imperitati, –ae, –a eratis
 III plur. imperitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. imperitatus, –a, –um ero
 II sing. imperitatus, –a, –um eris
 III sing. imperitatus, –a, –um erit
 I plur. imperitati, –ae, –a erimus
 II plur. imperitati, –ae, –a eritis
 III plur. imperitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. impĕrĭter
 II sing. impĕrĭtēris, impĕrĭtēre
 III sing. impĕrĭtētur
 I plur. impĕrĭtēmur
 II plur. impĕrĭtemĭni
 III plur. impĕrĭtentur
IMPERFETTO
 I sing. impĕrĭtārer
 II sing. impĕrĭtarēris, impĕrĭtarēre
 III sing. impĕrĭtarētur
 I plur. impĕrĭtarēmur
 II plur. impĕrĭtaremĭni
 III plur. impĕrĭtarentur
PERFETTO
 I sing. imperitatus, –a, –um sim
 II sing. imperitatus, –a, –um sis
 III sing. imperitatus, –a, –um sit
 I plur. imperitati, –ae, –a simus
 II plur. imperitati, –ae, –a sitis
 III plur. imperitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. imperitatus, –a, –um essem
 II sing. imperitatus, –a, –um esses
 III sing. imperitatus, –a, –um esset
 I plur. imperitati, –ae, –a essemus
 II plur. imperitati, –ae, –a essetis
 III plur. imperitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. impĕrĭtāre
 II plur. impĕrĭtamĭni
FUTURO
 II sing. impĕrĭtātor
 III sing. impĕrĭtātor
 II plur. –
 III plur. impĕrĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 imperitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 impĕrĭtāri
PERFETTO
 Singolare: imperitatus, –a, –um esse
 Plurale: imperitati, –ae, –a esse
FUTURO
 imperitatum esse
GERUNDIVO
 impĕrĭtandus, –a, –um
SUPINO
 imperitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  impĕrĭto impĕrītus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPERITOR100}} ---CACHE---