Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | impĕror |
| II sing. | impĕrāris, impĕrāre |
| III sing. | impĕrātur |
| I plur. | impĕrāmur |
| II plur. | impĕramĭni |
| III plur. | impĕrantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | impĕrābar |
| II sing. | impĕrabāris, impĕrabāre |
| III sing. | impĕrabātur |
| I plur. | impĕrabāmur |
| II plur. | impĕrabamĭni |
| III plur. | impĕrabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | impĕrābor |
| II sing. | impĕrabĕris, impĕrabĕre |
| III sing. | impĕrabĭtur |
| I plur. | impĕrabĭmur |
| II plur. | impĕrabimĭni |
| III plur. | impĕrabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | imperatus, –a, –um sum |
| II sing. | imperatus, –a, –um es |
| III sing. | imperatus, –a, –um est |
| I plur. | imperati, –ae, –a sumus |
| II plur. | imperati, –ae, –a estis |
| III plur. | imperati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | imperatus, –a, –um eram |
| II sing. | imperatus, –a, –um eras |
| III sing. | imperatus, –a, –um erat |
| I plur. | imperati, –ae, –a eramus |
| II plur. | imperati, –ae, –a eratis |
| III plur. | imperati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | imperatus, –a, –um ero |
| II sing. | imperatus, –a, –um eris |
| III sing. | imperatus, –a, –um erit |
| I plur. | imperati, –ae, –a erimus |
| II plur. | imperati, –ae, –a eritis |
| III plur. | imperati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | impĕrer |
| II sing. | impĕrēris, impĕrēre |
| III sing. | impĕrētur |
| I plur. | impĕrēmur |
| II plur. | impĕremĭni |
| III plur. | impĕrentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | impĕrārer |
| II sing. | impĕrarēris, impĕrarēre |
| III sing. | impĕrarētur |
| I plur. | impĕrarēmur |
| II plur. | impĕraremĭni |
| III plur. | impĕrarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | imperatus, –a, –um sim |
| II sing. | imperatus, –a, –um sis |
| III sing. | imperatus, –a, –um sit |
| I plur. | imperati, –ae, –a simus |
| II plur. | imperati, –ae, –a sitis |
| III plur. | imperati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | imperatus, –a, –um essem |
| II sing. | imperatus, –a, –um esses |
| III sing. | imperatus, –a, –um esset |
| I plur. | imperati, –ae, –a essemus |
| II plur. | imperati, –ae, –a essetis |
| III plur. | imperati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | impĕrāre |
| II plur. | impĕramĭni |
| FUTURO |
| II sing. | impĕrātor |
| III sing. | impĕrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | impĕrantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| imperatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| impĕrāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | imperatus, –a, –um esse |
| Plurale: | imperati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| imperatum esse |
| GERUNDIVO |
| impĕrandus, –a, –um |
| SUPINO |
| imperatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
