Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | ēmūnĭo |
II sing. | ēmūnis |
III sing. | ēmūnit |
I plur. | ēmūnīmus |
II plur. | ēmūnītis |
III plur. | ēmūnĭunt |
IMPERFETTO |
I sing. | ēmūniēbam |
II sing. | ēmūniēbas |
III sing. | ēmūniēbat |
I plur. | ēmūniebāmus |
II plur. | ēmūniebātis |
III plur. | ēmūniēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | ēmūnĭam |
II sing. | ēmūnĭes |
III sing. | ēmūnĭet |
I plur. | ēmūniēmus |
II plur. | ēmūniētis |
III plur. | ēmūnĭent |
PERFETTO |
I sing. | emunii o emunivi |
II sing. | emuniisti o emunivisti |
III sing. | emuniit o emunivit |
I plur. | emuniĭmus o emunivĭmus |
II plur. | emuniistis o emunivistis |
III plur. | emuniērunt o emunivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | emuniĕram o emunivĕram |
II sing. | emuniĕras o emunivĕras |
III sing. | emuniĕrat o emunivĕrat |
I plur. | emunierāmus o emuniverāmus |
II plur. | emunierātis o emuniverātis |
III plur. | emuniĕrant o emunivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | emuniĕro o emunivĕro |
II sing. | emuniĕris o emunivĕris |
III sing. | emuniĕrit o emunivĕrit |
I plur. | emunierĭmus o emuniverĭmus |
II plur. | emunierĭtis o emuniverĭtis |
III plur. | emuniĕrint o emunivĕrint |
PRESENTE |
I sing. | ēmūnĭam |
II sing. | ēmūnĭas |
III sing. | ēmūnĭat |
I plur. | ēmūniāmus |
II plur. | ēmūniātis |
III plur. | ēmūnĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | ēmūnīrem |
II sing. | ēmūnīres |
III sing. | ēmūnīret |
I plur. | ēmūnirēmus |
II plur. | ēmūnirētis |
III plur. | ēmūnīrent |
PERFETTO |
I sing. | emuniĕrim o emunivĕrim |
II sing. | emuniĕris o emunivĕris |
III sing. | emuniĕrit o emunivĕrit |
I plur. | emunierĭmus o emuniverĭmus |
II plur. | emunierĭtis o emuniverĭtis |
III plur. | emuniĕrint o emunivĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | emuniissem o emunivissem |
II sing. | emuniisses o emunivisses |
III sing. | emuniisset o emunivisset |
I plur. | emuniissēmus o emunivissēmus |
II plur. | emuniissētis o emunivissētis |
III plur. | emuniissent o emunivissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | ēmūni |
II plur. | ēmūnīte |
FUTURO |
II sing. | ēmūnīto |
III sing. | ēmūnīto |
II plur. | ēmūnitōte |
III plur. | ēmūniunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
ēmūniens, –ientis |
FUTURO |
emunitūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
ēmūnīre |
PERFETTO |
emuniisse o emunivisse |
FUTURO |
Singolare: | emunitūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | emunitūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | ēmūniendi |
Dativo: | ēmūniendo |
Accusativo: | ad ēmūniendum |
Ablativo: | ēmūniendo |
SUPINO |
emunitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMUNIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|