Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmittor - Diatesi passiva

(ēmitto, ēmittis, emisi, emissum, ēmittĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmittor
 II sing. ēmittĕris, ēmittĕre
 III sing. ēmittĭtur
 I plur. ēmittĭmur
 II plur. ēmittimĭni
 III plur. ēmittuntur
IMPERFETTO
 I sing. ēmittēbar
 II sing. ēmittebāris, ēmittebāre
 III sing. ēmittebātur
 I plur. ēmittebāmur
 II plur. ēmittebamĭni
 III plur. ēmittebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmittar
 II sing. ēmittēris, ēmittēre
 III sing. ēmittētur
 I plur. ēmittēmur
 II plur. ēmittemĭni
 III plur. ēmittentur
PERFETTO
 I sing. emissus, –a, –um sum
 II sing. emissus, –a, –um es
 III sing. emissus, –a, –um est
 I plur. emissi, –ae, –a sumus
 II plur. emissi, –ae, –a estis
 III plur. emissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emissus, –a, –um eram
 II sing. emissus, –a, –um eras
 III sing. emissus, –a, –um erat
 I plur. emissi, –ae, –a eramus
 II plur. emissi, –ae, –a eratis
 III plur. emissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emissus, –a, –um ero
 II sing. emissus, –a, –um eris
 III sing. emissus, –a, –um erit
 I plur. emissi, –ae, –a erimus
 II plur. emissi, –ae, –a eritis
 III plur. emissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmittar
 II sing. ēmittāris, ēmittāre
 III sing. ēmittātur
 I plur. ēmittāmur
 II plur. ēmittamĭni
 III plur. ēmittantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmittĕrer
 II sing. ēmitterēris, ēmitterēre
 III sing. ēmitterētur
 I plur. ēmitterēmur
 II plur. ēmitteremĭni
 III plur. ēmitterentur
PERFETTO
 I sing. emissus, –a, –um sim
 II sing. emissus, –a, –um sis
 III sing. emissus, –a, –um sit
 I plur. emissi, –ae, –a simus
 II plur. emissi, –ae, –a sitis
 III plur. emissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emissus, –a, –um essem
 II sing. emissus, –a, –um esses
 III sing. emissus, –a, –um esset
 I plur. emissi, –ae, –a essemus
 II plur. emissi, –ae, –a essetis
 III plur. emissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmittĕre
 II plur. ēmittimĭni
FUTURO
 II sing. ēmittĭtor
 III sing. ēmittĭtor
 II plur. –
 III plur. ēmittuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 emissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēmitti
PERFETTO
 Singolare: emissus, –a, –um esse
 Plurale: emissi, –ae, –a esse
FUTURO
 emissum esse
GERUNDIVO
 ēmittendus, –a, –um
SUPINO
 emissu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēmitto Emmănŭēl  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMITTOR100}} ---CACHE---