Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmĭcor - Diatesi passiva

(ēmĭco, ēmĭcas, emicavi, emicatum, ēmĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmĭcor
 II sing. ēmĭcāris, ēmĭcāre
 III sing. ēmĭcātur
 I plur. ēmĭcāmur
 II plur. ēmĭcamĭni
 III plur. ēmĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmĭcābar
 II sing. ēmĭcabāris, ēmĭcabāre
 III sing. ēmĭcabātur
 I plur. ēmĭcabāmur
 II plur. ēmĭcabamĭni
 III plur. ēmĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmĭcābor
 II sing. ēmĭcabĕris, ēmĭcabĕre
 III sing. ēmĭcabĭtur
 I plur. ēmĭcabĭmur
 II plur. ēmĭcabimĭni
 III plur. ēmĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. emicatus, –a, –um sum
 II sing. emicatus, –a, –um es
 III sing. emicatus, –a, –um est
 I plur. emicati, –ae, –a sumus
 II plur. emicati, –ae, –a estis
 III plur. emicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emicatus, –a, –um eram
 II sing. emicatus, –a, –um eras
 III sing. emicatus, –a, –um erat
 I plur. emicati, –ae, –a eramus
 II plur. emicati, –ae, –a eratis
 III plur. emicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emicatus, –a, –um ero
 II sing. emicatus, –a, –um eris
 III sing. emicatus, –a, –um erit
 I plur. emicati, –ae, –a erimus
 II plur. emicati, –ae, –a eritis
 III plur. emicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmĭcer
 II sing. ēmĭcēris, ēmĭcēre
 III sing. ēmĭcētur
 I plur. ēmĭcēmur
 II plur. ēmĭcemĭni
 III plur. ēmĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. ēmĭcārer
 II sing. ēmĭcarēris, ēmĭcarēre
 III sing. ēmĭcarētur
 I plur. ēmĭcarēmur
 II plur. ēmĭcaremĭni
 III plur. ēmĭcarentur
PERFETTO
 I sing. emicatus, –a, –um sim
 II sing. emicatus, –a, –um sis
 III sing. emicatus, –a, –um sit
 I plur. emicati, –ae, –a simus
 II plur. emicati, –ae, –a sitis
 III plur. emicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emicatus, –a, –um essem
 II sing. emicatus, –a, –um esses
 III sing. emicatus, –a, –um esset
 I plur. emicati, –ae, –a essemus
 II plur. emicati, –ae, –a essetis
 III plur. emicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmĭcāre
 II plur. ēmĭcamĭni
FUTURO
 II sing. ēmĭcātor
 III sing. ēmĭcātor
 II plur. –
 III plur. ēmĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 emicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēmĭcāri
PERFETTO
 Singolare: emicatus, –a, –um esse
 Plurale: emicati, –ae, –a esse
FUTURO
 emicatum esse
GERUNDIVO
 ēmĭcandus, –a, –um
SUPINO
 emicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēmĭco ēmĭgrans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMICOR100}} ---CACHE---