Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmētĭor - Diatesi attiva

(ēmētĭor, ēmētīris, emensus sum, ēmētīri)

verbo transitivo deponente IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmētĭor
 II sing. ēmētīris, ēmētīre
 III sing. ēmētītur
 I plur. ēmētīmur
 II plur. ēmētimĭni
 III plur. ēmētiuntur
IMPERFETTO
 I sing. ēmētiēbar
 II sing. ēmētiebāris, ēmētiebāre
 III sing. ēmētiebātur
 I plur. ēmētiebāmur
 II plur. ēmētiebamĭni
 III plur. ēmētiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmētĭar
 II sing. ēmētiēris, ēmētiēre
 III sing. ēmētiētur
 I plur. ēmētiēmur
 II plur. ēmētiemĭni
 III plur. ēmētientur
PERFETTO
 I sing. emensus, –a, –um sum
 II sing. emensus, –a, –um es
 III sing. emensus, –a, –um est
 I plur. emensi, –ae, –a sumus
 II plur. emensi, –ae, –a estis
 III plur. emensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emensus, –a, –um eram
 II sing. emensus, –a, –um eras
 III sing. emensus, –a, –um erat
 I plur. emensi, –ae, –a eramus
 II plur. emensi, –ae, –a eratis
 III plur. emensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emensus, –a, –um ero
 II sing. emensus, –a, –um eris
 III sing. emensus, –a, –um erit
 I plur. emensi, –ae, –a erimus
 II plur. emensi, –ae, –a eritis
 III plur. emensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmētĭar
 II sing. ēmētiāris, ēmētiāre
 III sing. ēmētiātur
 I plur. ēmētiāmur
 II plur. ēmētiamĭni
 III plur. ēmētiantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmētīrer
 II sing. ēmētirēris, ēmētirēre
 III sing. ēmētirētur
 I plur. ēmētirēmur
 II plur. ēmētirēmini
 III plur. ēmētirentur
PERFETTO
 I sing. emensus, –a, –um sim
 II sing. emensus, –a, –um sis
 III sing. emensus, –a, –um sit
 I plur. emensi, –ae, –a simus
 II plur. emensi, –ae, –a sitis
 III plur. emensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emensus, –a, –um essem
 II sing. emensus, –a, –um esses
 III sing. emensus, –a, –um esset
 I plur. emensi, –ae, –a essemus
 II plur. emensi, –ae, –a essetis
 III plur. emensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmētīre
 II plur. ēmētimĭni
FUTURO
 II sing. ēmētītor
 III sing. ēmētītor
 II plur. –
 III plur. ēmētiuntor
INFINITO
PRESENTE
 ēmētīri
PERFETTO
 Singolare: emensus, –a, –um esse
 Plurale: emensi, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: emensūrūm, –am, –ūm
 Plurale: emensūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
 ēmētiens, –ientis
FUTURO
 emensūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: emensum
 Passivo: emensu
GERUNDIO
 Genitivo: ēmētiendi
 Dativo: ēmētiendo
 Accusativo: ad ēmētiendum
 Ablativo: ēmētiendo
 
GERUNDIVO
 ēmētiendus, –a, –um


<<  ēmētiens ēmĕto  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMETIOR100}} ---CACHE---