Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | distinguor |
II sing. | distinguĕris, distinguĕre |
III sing. | distinguĭtur |
I plur. | distinguĭmur |
II plur. | distinguimĭni |
III plur. | distinguuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | distinguēbar |
II sing. | distinguebāris, distinguebāre |
III sing. | distinguebātur |
I plur. | distinguebāmur |
II plur. | distinguebamĭni |
III plur. | distinguebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | distinguar |
II sing. | distinguēris, distinguēre |
III sing. | distinguētur |
I plur. | distinguēmur |
II plur. | distinguemĭni |
III plur. | distinguentur |
PERFETTO |
I sing. | distinctus, –a, –um sum |
II sing. | distinctus, –a, –um es |
III sing. | distinctus, –a, –um est |
I plur. | distincti, –ae, –a sumus |
II plur. | distincti, –ae, –a estis |
III plur. | distincti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | distinctus, –a, –um eram |
II sing. | distinctus, –a, –um eras |
III sing. | distinctus, –a, –um erat |
I plur. | distincti, –ae, –a eramus |
II plur. | distincti, –ae, –a eratis |
III plur. | distincti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | distinctus, –a, –um ero |
II sing. | distinctus, –a, –um eris |
III sing. | distinctus, –a, –um erit |
I plur. | distincti, –ae, –a erimus |
II plur. | distincti, –ae, –a eritis |
III plur. | distincti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | distinguar |
II sing. | distinguāris, distinguāre |
III sing. | distinguātur |
I plur. | distinguāmur |
II plur. | distinguamĭni |
III plur. | distinguantur |
IMPERFETTO |
I sing. | distinguĕrer |
II sing. | distinguerēris, distinguerēre |
III sing. | distinguerētur |
I plur. | distinguerēmur |
II plur. | distingueremĭni |
III plur. | distinguerentur |
PERFETTO |
I sing. | distinctus, –a, –um sim |
II sing. | distinctus, –a, –um sis |
III sing. | distinctus, –a, –um sit |
I plur. | distincti, –ae, –a simus |
II plur. | distincti, –ae, –a sitis |
III plur. | distincti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | distinctus, –a, –um essem |
II sing. | distinctus, –a, –um esses |
III sing. | distinctus, –a, –um esset |
I plur. | distincti, –ae, –a essemus |
II plur. | distincti, –ae, –a essetis |
III plur. | distincti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | distinguĕre |
II plur. | distinguimĭni |
FUTURO |
II sing. | distinguĭtor |
III sing. | distinguĭtor |
II plur. | – |
III plur. | distinguuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
distinctus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
distingui |
PERFETTO |
Singolare: | distinctus, –a, –um esse |
Plurale: | distincti, –ae, –a esse |
FUTURO |
distinctum esse |
GERUNDIVO |
distinguendus, –a, –um |
SUPINO |
distinctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISTINGUOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|