Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


distĭnĕor - Diatesi passiva

(distĭnĕo, distĭnes, distinui, distentum, distĭnēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. distĭnĕor
 II sing. distĭnēris, distĭnēre
 III sing. distĭnētur
 I plur. distĭnēmur
 II plur. distĭnemĭni
 III plur. distĭnentur
IMPERFETTO
 I sing. distĭnēbar
 II sing. distĭnebāris
 III sing. distĭnebātur
 I plur. distĭnebāmur
 II plur. distĭnebamĭni
 III plur. distĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. distĭnēbor
 II sing. distĭnebĕris, distĭnebĕre
 III sing. distĭnebĭtur
 I plur. distĭnebĭmur
 II plur. distĭnebimĭni
 III plur. distĭnebuntur
PERFETTO
 I sing. distentus, –a, –um sum
 II sing. distentus, –a, –um es
 III sing. distentus, –a, –um est
 I plur. distenti, –ae, –a sumus
 II plur. distenti, –ae, –a estis
 III plur. distenti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. distentus, –a, –um eram
 II sing. distentus, –a, –um eras
 III sing. distentus, –a, –um erat
 I plur. distenti, –ae, –a eramus
 II plur. distenti, –ae, –a eratis
 III plur. distenti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. distentus, –a, –um ero
 II sing. distentus, –a, –um eris
 III sing. distentus, –a, –um erit
 I plur. distenti, –ae, –a erimus
 II plur. distenti, –ae, –a eritis
 III plur. distenti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. distĭnĕar
 II sing. distĭneāris, distĭneāre
 III sing. distĭneātur
 I plur. distĭneāmur
 II plur. distĭneamĭni
 III plur. distĭneantur
IMPERFETTO
 I sing. distĭnērer
 II sing. distĭnerēris, distĭnerēre
 III sing. distĭnerētur
 I plur. distĭnerēmur
 II plur. distĭneremĭni
 III plur. distĭnerentur
PERFETTO
 I sing. distentus, –a, –um sim
 II sing. distentus, –a, –um sis
 III sing. distentus, –a, –um sit
 I plur. distenti, –ae, –a simus
 II plur. distenti, –ae, –a sitis
 III plur. distenti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. distentus, –a, –um essem
 II sing. distentus, –a, –um esses
 III sing. distentus, –a, –um esset
 I plur. distenti, –ae, –a essemus
 II plur. distenti, –ae, –a essetis
 III plur. distenti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. distĭnēre
 II plur. distĭnemĭni
FUTURO
 II sing. distĭnētor
 III sing. distĭnētor
 II plur. –
 III plur. distĭnentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 distentus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 distĭnēri
PERFETTO
 Singolare: distentus, –a, –um esse
 Plurale: distenti, –ae, –a esse
FUTURO
 distentum esse
GERUNDIVO
 distĭnendus, –a, –um
SUPINO
 distentu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  distĭnĕo distinguens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISTINEOR100}} ---CACHE---