Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dispătĕo - Diatesi attiva

(dispătĕo, dispătes, dispătēre)

verbo intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dispătĕo
 II sing. dispătes
 III sing. dispătet
 I plur. dispătēmus
 II plur. dispătētis
 III plur. dispătent
IMPERFETTO
 I sing. dispătēbam
 II sing. dispătēbas
 III sing. dispătēbat
 I plur. dispătebāmus
 II plur. dispătebātis
 III plur. dispătēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dispătēbo
 II sing. dispătēbis
 III sing. dispătēbit
 I plur. dispătebĭmus
 II plur. dispătebĭtis
 III plur. dispătēbunt
PERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PIUCHEPERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
FUTURO ANTERIORE
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dispătĕam
 II sing. dispătĕas
 III sing. dispătĕat
 I plur. dispăteāmus
 II plur. dispăteātis
 III plur. dispătĕant
IMPERFETTO
 I sing. dispătērem
 II sing. dispătēres
 III sing. dispătēret
 I plur. dispăterēmus
 II plur. dispăterētis
 III plur. dispătērent
PERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PIUCHEPERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dispăte
 II plur. dispătēte
FUTURO
 II sing. dispătēto
 III sing. dispătēto
 II plur. dispătetōte
 III plur. dispătento
PARTICIPIO
PRESENTE
 dispătens, –entis
FUTURO
 –
INFINITO
PRESENTE
 dispătēre
PERFETTO
 –
FUTURO
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIO
 Genitivo: dispătendi
 Dativo: dispătendo
 Accusativo: ad dispătendum
 Ablativo: dispătendo
SUPINO
 –



<<  dispătens dispectĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISPATEO100}} ---CACHE---