Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dispartior - Diatesi attiva

(dispartĭor, dispartīris, dispartitus sum, dispartīri)

verbo transitivo deponente IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dispartĭor
 II sing. dispartīris, dispartīre
 III sing. dispartītur
 I plur. dispartīmur
 II plur. dispartimĭni
 III plur. dispartiuntur
IMPERFETTO
 I sing. dispartiēbar
 II sing. dispartiebāris, dispartiebāre
 III sing. dispartiebātur
 I plur. dispartiebāmur
 II plur. dispartiebamĭni
 III plur. dispartiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dispartĭar
 II sing. dispartiēris, dispartiēre
 III sing. dispartiētur
 I plur. dispartiēmur
 II plur. dispartiemĭni
 III plur. dispartientur
PERFETTO
 I sing. dispartitus, –a, –um sum
 II sing. dispartitus, –a, –um es
 III sing. dispartitus, –a, –um est
 I plur. dispartiti, –ae, –a sumus
 II plur. dispartiti, –ae, –a estis
 III plur. dispartiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dispartitus, –a, –um eram
 II sing. dispartitus, –a, –um eras
 III sing. dispartitus, –a, –um erat
 I plur. dispartiti, –ae, –a eramus
 II plur. dispartiti, –ae, –a eratis
 III plur. dispartiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. dispartitus, –a, –um ero
 II sing. dispartitus, –a, –um eris
 III sing. dispartitus, –a, –um erit
 I plur. dispartiti, –ae, –a erimus
 II plur. dispartiti, –ae, –a eritis
 III plur. dispartiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dispartĭar
 II sing. dispartiāris, dispartiāre
 III sing. dispartiātur
 I plur. dispartiāmur
 II plur. dispartiamĭni
 III plur. dispartiantur
IMPERFETTO
 I sing. dispartīrer
 II sing. dispartirēris, dispartirēre
 III sing. dispartirētur
 I plur. dispartirēmur
 II plur. dispartirēmini
 III plur. dispartirentur
PERFETTO
 I sing. dispartitus, –a, –um sim
 II sing. dispartitus, –a, –um sis
 III sing. dispartitus, –a, –um sit
 I plur. dispartiti, –ae, –a simus
 II plur. dispartiti, –ae, –a sitis
 III plur. dispartiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dispartitus, –a, –um essem
 II sing. dispartitus, –a, –um esses
 III sing. dispartitus, –a, –um esset
 I plur. dispartiti, –ae, –a essemus
 II plur. dispartiti, –ae, –a essetis
 III plur. dispartiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dispartīre
 II plur. dispartimĭni
FUTURO
 II sing. dispartītor
 III sing. dispartītor
 II plur. –
 III plur. dispartiuntor
INFINITO
PRESENTE
 dispartīri
PERFETTO
 Singolare: dispartitus, –a, –um esse
 Plurale: dispartiti, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: dispartitūrūm, –am, –ūm
 Plurale: dispartitūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
 dispartiens, –ientis
FUTURO
 dispartitūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: dispartitum
 Passivo: dispartitu
GERUNDIO
 Genitivo: dispartiendi
 Dativo: dispartiendo
 Accusativo: ad dispartiendum
 Ablativo: dispartiendo
 
GERUNDIVO
 dispartiendus, –a, –um


<<  dispartĭor dispartitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISPARTIOR200}} ---CACHE---