Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | discepto |
II sing. | disceptas |
III sing. | disceptat |
I plur. | disceptāmus |
II plur. | disceptātis |
III plur. | disceptant |
IMPERFETTO |
I sing. | disceptābam |
II sing. | disceptābas |
III sing. | disceptābat |
I plur. | disceptabāmus |
II plur. | disceptabātis |
III plur. | disceptābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | disceptābo |
II sing. | disceptābis |
III sing. | disceptābit |
I plur. | disceptabĭmus |
II plur. | disceptabĭtis |
III plur. | disceptābunt |
PERFETTO |
I sing. | disceptavi |
II sing. | disceptavisti |
III sing. | disceptavit |
I plur. | disceptavĭmus |
II plur. | disceptavistis |
III plur. | disceptavēreunt, disceptavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disceptavĕram |
II sing. | disceptavĕras |
III sing. | disceptavĕrat |
I plur. | disceptaverāmus |
II plur. | disceptaverātis |
III plur. | disceptavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | disceptavĕro |
II sing. | disceptavĕris |
III sing. | disceptavĕrit |
I plur. | disceptaverĭmus |
II plur. | disceptaverĭtis |
III plur. | disceptavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | disceptem |
II sing. | disceptes |
III sing. | disceptet |
I plur. | disceptēmus |
II plur. | disceptētis |
III plur. | disceptent |
IMPERFETTO |
I sing. | disceptārem |
II sing. | disceptāres |
III sing. | disceptāret |
I plur. | disceptarēmus |
II plur. | disceptarētis |
III plur. | disceptārent |
PERFETTO |
I sing. | disceptavĕrim |
II sing. | disceptavĕris |
III sing. | disceptavĕrit |
I plur. | disceptaverĭmus |
II plur. | disceptaverĭtis |
III plur. | disceptavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disceptavissem |
II sing. | disceptavisses |
III sing. | disceptavisset |
I plur. | disceptavissēmus |
II plur. | disceptavissētis |
III plur. | disceptavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | discepta |
II plur. | disceptāte |
FUTURO |
II sing. | disceptāto |
III sing. | disceptāto |
II plur. | disceptatōte |
III plur. | disceptanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
disceptans, –antis |
FUTURO |
disceptatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
disceptāre |
PERFETTO |
disceptavisse |
FUTURO |
Singolare: | disceptatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | disceptatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | disceptandi |
Dativo: | disceptando |
Accusativo: | ad disceptandum |
Ablativo: | disceptando |
SUPINO |
disceptatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCEPTO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|