Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | discernor |
| II sing. | discernĕris, discernĕre |
| III sing. | discernĭtur |
| I plur. | discernĭmur |
| II plur. | discernimĭni |
| III plur. | discernuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | discernēbar |
| II sing. | discernebāris, discernebāre |
| III sing. | discernebātur |
| I plur. | discernebāmur |
| II plur. | discernebamĭni |
| III plur. | discernebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | discernar |
| II sing. | discernēris, discernēre |
| III sing. | discernētur |
| I plur. | discernēmur |
| II plur. | discernemĭni |
| III plur. | discernentur |
| PERFETTO |
| I sing. | discretus, –a, –um sum |
| II sing. | discretus, –a, –um es |
| III sing. | discretus, –a, –um est |
| I plur. | discreti, –ae, –a sumus |
| II plur. | discreti, –ae, –a estis |
| III plur. | discreti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | discretus, –a, –um eram |
| II sing. | discretus, –a, –um eras |
| III sing. | discretus, –a, –um erat |
| I plur. | discreti, –ae, –a eramus |
| II plur. | discreti, –ae, –a eratis |
| III plur. | discreti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | discretus, –a, –um ero |
| II sing. | discretus, –a, –um eris |
| III sing. | discretus, –a, –um erit |
| I plur. | discreti, –ae, –a erimus |
| II plur. | discreti, –ae, –a eritis |
| III plur. | discreti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | discernar |
| II sing. | discernāris, discernāre |
| III sing. | discernātur |
| I plur. | discernāmur |
| II plur. | discernamĭni |
| III plur. | discernantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | discernĕrer |
| II sing. | discernerēris, discernerēre |
| III sing. | discernerētur |
| I plur. | discernerēmur |
| II plur. | discerneremĭni |
| III plur. | discernerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | discretus, –a, –um sim |
| II sing. | discretus, –a, –um sis |
| III sing. | discretus, –a, –um sit |
| I plur. | discreti, –ae, –a simus |
| II plur. | discreti, –ae, –a sitis |
| III plur. | discreti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | discretus, –a, –um essem |
| II sing. | discretus, –a, –um esses |
| III sing. | discretus, –a, –um esset |
| I plur. | discreti, –ae, –a essemus |
| II plur. | discreti, –ae, –a essetis |
| III plur. | discreti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | discernĕre |
| II plur. | discernimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | discernĭtor |
| III sing. | discernĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | discernuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| discretus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| discerni |
| PERFETTO |
| Singolare: | discretus, –a, –um esse |
| Plurale: | discreti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| discretum esse |
| GERUNDIVO |
| discernendus, –a, –um |
| SUPINO |
| discretu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCERNOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
