Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


discerpor - Diatesi passiva

(discerpo, discerpis, discerpsi, discerptum, discerpĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. discerpor
 II sing. discerpĕris, discerpĕre
 III sing. discerpĭtur
 I plur. discerpĭmur
 II plur. discerpimĭni
 III plur. discerpuntur
IMPERFETTO
 I sing. discerpēbar
 II sing. discerpebāris, discerpebāre
 III sing. discerpebātur
 I plur. discerpebāmur
 II plur. discerpebamĭni
 III plur. discerpebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. discerpar
 II sing. discerpēris, discerpēre
 III sing. discerpētur
 I plur. discerpēmur
 II plur. discerpemĭni
 III plur. discerpentur
PERFETTO
 I sing. discerptus, –a, –um sum
 II sing. discerptus, –a, –um es
 III sing. discerptus, –a, –um est
 I plur. discerpti, –ae, –a sumus
 II plur. discerpti, –ae, –a estis
 III plur. discerpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. discerptus, –a, –um eram
 II sing. discerptus, –a, –um eras
 III sing. discerptus, –a, –um erat
 I plur. discerpti, –ae, –a eramus
 II plur. discerpti, –ae, –a eratis
 III plur. discerpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. discerptus, –a, –um ero
 II sing. discerptus, –a, –um eris
 III sing. discerptus, –a, –um erit
 I plur. discerpti, –ae, –a erimus
 II plur. discerpti, –ae, –a eritis
 III plur. discerpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. discerpar
 II sing. discerpāris, discerpāre
 III sing. discerpātur
 I plur. discerpāmur
 II plur. discerpamĭni
 III plur. discerpantur
IMPERFETTO
 I sing. discerpĕrer
 II sing. discerperēris, discerperēre
 III sing. discerperētur
 I plur. discerperēmur
 II plur. discerperemĭni
 III plur. discerperentur
PERFETTO
 I sing. discerptus, –a, –um sim
 II sing. discerptus, –a, –um sis
 III sing. discerptus, –a, –um sit
 I plur. discerpti, –ae, –a simus
 II plur. discerpti, –ae, –a sitis
 III plur. discerpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. discerptus, –a, –um essem
 II sing. discerptus, –a, –um esses
 III sing. discerptus, –a, –um esset
 I plur. discerpti, –ae, –a essemus
 II plur. discerpti, –ae, –a essetis
 III plur. discerpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. discerpĕre
 II plur. discerpimĭni
FUTURO
 II sing. discerpĭtor
 III sing. discerpĭtor
 II plur. –
 III plur. discerpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 discerptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 discerpi
PERFETTO
 Singolare: discerptus, –a, –um esse
 Plurale: discerpti, –ae, –a esse
FUTURO
 discerptum esse
GERUNDIVO
 discerpendus, –a, –um
SUPINO
 discerptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  discerpo discerptĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISCERPOR100}} ---CACHE---