Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dēlīnior |
II sing. | dēlīniāris, dēlīniāre |
III sing. | dēlīniātur |
I plur. | dēlīniāmur |
II plur. | dēlīniamĭni |
III plur. | dēlīniantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēlīniābar |
II sing. | dēlīniabāris, dēlīniabāre |
III sing. | dēlīniabātur |
I plur. | dēlīniabāmur |
II plur. | dēlīniabamĭni |
III plur. | dēlīniabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dēlīniābor |
II sing. | dēlīniabĕris, dēlīniabĕre |
III sing. | dēlīniabĭtur |
I plur. | dēlīniabĭmur |
II plur. | dēlīniabimĭni |
III plur. | dēlīniabuntur |
PERFETTO |
I sing. | deliniatus, –a, –um sum |
II sing. | deliniatus, –a, –um es |
III sing. | deliniatus, –a, –um est |
I plur. | deliniati, –ae, –a sumus |
II plur. | deliniati, –ae, –a estis |
III plur. | deliniati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deliniatus, –a, –um eram |
II sing. | deliniatus, –a, –um eras |
III sing. | deliniatus, –a, –um erat |
I plur. | deliniati, –ae, –a eramus |
II plur. | deliniati, –ae, –a eratis |
III plur. | deliniati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | deliniatus, –a, –um ero |
II sing. | deliniatus, –a, –um eris |
III sing. | deliniatus, –a, –um erit |
I plur. | deliniati, –ae, –a erimus |
II plur. | deliniati, –ae, –a eritis |
III plur. | deliniati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dēlīnier |
II sing. | dēlīniēris, dēlīniēre |
III sing. | dēlīniētur |
I plur. | dēlīniēmur |
II plur. | dēlīniemĭni |
III plur. | dēlīnientur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēlīniārer |
II sing. | dēlīniarēris, dēlīniarēre |
III sing. | dēlīniarētur |
I plur. | dēlīniarēmur |
II plur. | dēlīniaremĭni |
III plur. | dēlīniarentur |
PERFETTO |
I sing. | deliniatus, –a, –um sim |
II sing. | deliniatus, –a, –um sis |
III sing. | deliniatus, –a, –um sit |
I plur. | deliniati, –ae, –a simus |
II plur. | deliniati, –ae, –a sitis |
III plur. | deliniati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deliniatus, –a, –um essem |
II sing. | deliniatus, –a, –um esses |
III sing. | deliniatus, –a, –um esset |
I plur. | deliniati, –ae, –a essemus |
II plur. | deliniati, –ae, –a essetis |
III plur. | deliniati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dēlīniāre |
II plur. | dēlīniamĭni |
FUTURO |
II sing. | dēlīniātor |
III sing. | dēlīniātor |
II plur. | – |
III plur. | dēlīniantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
deliniatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dēlīniāri |
PERFETTO |
Singolare: | deliniatus, –a, –um esse |
Plurale: | deliniati, –ae, –a esse |
FUTURO |
deliniatum esse |
GERUNDIVO |
dēlīniandus, –a, –um |
SUPINO |
deliniatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DELINIOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|