Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēlinquor - Diatesi passiva

(dēlinquo, dēlinquis, deliqui, delictum, dēlinquĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēlinquor
 II sing. dēlinquĕris, dēlinquĕre
 III sing. dēlinquĭtur
 I plur. dēlinquĭmur
 II plur. dēlinquimĭni
 III plur. dēlinquuntur
IMPERFETTO
 I sing. dēlinquēbar
 II sing. dēlinquebāris, dēlinquebāre
 III sing. dēlinquebātur
 I plur. dēlinquebāmur
 II plur. dēlinquebamĭni
 III plur. dēlinquebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēlinquar
 II sing. dēlinquēris, dēlinquēre
 III sing. dēlinquētur
 I plur. dēlinquēmur
 II plur. dēlinquemĭni
 III plur. dēlinquentur
PERFETTO
 I sing. delictus, –a, –um sum
 II sing. delictus, –a, –um es
 III sing. delictus, –a, –um est
 I plur. delicti, –ae, –a sumus
 II plur. delicti, –ae, –a estis
 III plur. delicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. delictus, –a, –um eram
 II sing. delictus, –a, –um eras
 III sing. delictus, –a, –um erat
 I plur. delicti, –ae, –a eramus
 II plur. delicti, –ae, –a eratis
 III plur. delicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. delictus, –a, –um ero
 II sing. delictus, –a, –um eris
 III sing. delictus, –a, –um erit
 I plur. delicti, –ae, –a erimus
 II plur. delicti, –ae, –a eritis
 III plur. delicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēlinquar
 II sing. dēlinquāris, dēlinquāre
 III sing. dēlinquātur
 I plur. dēlinquāmur
 II plur. dēlinquamĭni
 III plur. dēlinquantur
IMPERFETTO
 I sing. dēlinquĕrer
 II sing. dēlinquerēris, dēlinquerēre
 III sing. dēlinquerētur
 I plur. dēlinquerēmur
 II plur. dēlinqueremĭni
 III plur. dēlinquerentur
PERFETTO
 I sing. delictus, –a, –um sim
 II sing. delictus, –a, –um sis
 III sing. delictus, –a, –um sit
 I plur. delicti, –ae, –a simus
 II plur. delicti, –ae, –a sitis
 III plur. delicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. delictus, –a, –um essem
 II sing. delictus, –a, –um esses
 III sing. delictus, –a, –um esset
 I plur. delicti, –ae, –a essemus
 II plur. delicti, –ae, –a essetis
 III plur. delicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēlinquĕre
 II plur. dēlinquĭmini
FUTURO
 II sing. dēlinquĭtor
 III sing. dēlinquĭtor
 II plur. –
 III plur. dēlinquuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 delictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dēlinqui
PERFETTO
 Singolare: delictus, –a, –um esse
 Plurale: delicti, –ae, –a esse
FUTURO
 delictum esse
GERUNDIVO
 dēlinquendus, –a, –um
SUPINO
 delictu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dēlinquo dēlĭquans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DELINQUOR100}} ---CACHE---