Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēlinio - Diatesi attiva

(dēlinĭo, dēlinis, delinii, delinitum, dēlinīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēlinĭo
 II sing. dēlinis
 III sing. dēlinit
 I plur. dēlinīmus
 II plur. dēlinītis
 III plur. dēlinĭunt
IMPERFETTO
 I sing. dēliniēbam
 II sing. dēliniēbas
 III sing. dēliniēbat
 I plur. dēliniebāmus
 II plur. dēliniebātis
 III plur. dēliniēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēlinĭam
 II sing. dēlinĭes
 III sing. dēlinĭet
 I plur. dēliniēmus
 II plur. dēliniētis
 III plur. dēlinĭent
PERFETTO
 I sing. delinii o delinivi
 II sing. deliniisti o delinivisti
 III sing. deliniit o delinivit
 I plur. deliniĭmus o delinivĭmus
 II plur. deliniistis o delinivistis
 III plur. deliniērunt o delinivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. deliniĕram o delinivĕram
 II sing. deliniĕras o delinivĕras
 III sing. deliniĕrat o delinivĕrat
 I plur. delinierāmus o deliniverāmus
 II plur. delinierātis o deliniverātis
 III plur. deliniĕrant o delinivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. deliniĕro o delinivĕro
 II sing. deliniĕris o delinivĕris
 III sing. deliniĕrit o delinivĕrit
 I plur. delinierĭmus o deliniverĭmus
 II plur. delinierĭtis o deliniverĭtis
 III plur. deliniĕrint o delinivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēlinĭam
 II sing. dēlinĭas
 III sing. dēlinĭat
 I plur. dēliniāmus
 II plur. dēliniātis
 III plur. dēlinĭant
IMPERFETTO
 I sing. dēlinīrem
 II sing. dēlinīres
 III sing. dēlinīret
 I plur. dēlinirēmus
 II plur. dēlinirētis
 III plur. dēlinīrent
PERFETTO
 I sing. deliniĕrim o delinivĕrim
 II sing. deliniĕris o delinivĕris
 III sing. deliniĕrit o delinivĕrit
 I plur. delinierĭmus o deliniverĭmus
 II plur. delinierĭtis o deliniverĭtis
 III plur. deliniĕrint o delinivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. deliniissem o delinivissem
 II sing. deliniisses o delinivisses
 III sing. deliniisset o delinivisset
 I plur. deliniissēmus o delinivissēmus
 II plur. deliniissētis o delinivissētis
 III plur. deliniissent o delinivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēlini
 II plur. dēlinīte
FUTURO
 II sing. dēlinīto
 III sing. dēlinīto
 II plur. dēlinitōte
 III plur. dēliniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 dēliniens, –ientis
FUTURO
 delinitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 dēlinīre
PERFETTO
 deliniisse o delinivisse
FUTURO
 Singolare: delinitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: delinitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: dēliniendi
 Dativo: dēliniendo
 Accusativo: ad dēliniendum
 Ablativo: dēliniendo
SUPINO
 delinitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  dēlīnīmentum dēlīnio  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DELINIO100}} ---CACHE---