Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


convellor - Diatesi passiva

(convello, convellis, convelli, convulsum, convellĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. convellor
 II sing. convellĕris, convellĕre
 III sing. convellĭtur
 I plur. convellĭmur
 II plur. convellimĭni
 III plur. convelluntur
IMPERFETTO
 I sing. convellēbar
 II sing. convellebāris, convellebāre
 III sing. convellebātur
 I plur. convellebāmur
 II plur. convellebamĭni
 III plur. convellebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. convellar
 II sing. convellēris, convellēre
 III sing. convellētur
 I plur. convellēmur
 II plur. convellemĭni
 III plur. convellentur
PERFETTO
 I sing. convulsus, –a, –um sum
 II sing. convulsus, –a, –um es
 III sing. convulsus, –a, –um est
 I plur. convulsi, –ae, –a sumus
 II plur. convulsi, –ae, –a estis
 III plur. convulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. convulsus, –a, –um eram
 II sing. convulsus, –a, –um eras
 III sing. convulsus, –a, –um erat
 I plur. convulsi, –ae, –a eramus
 II plur. convulsi, –ae, –a eratis
 III plur. convulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. convulsus, –a, –um ero
 II sing. convulsus, –a, –um eris
 III sing. convulsus, –a, –um erit
 I plur. convulsi, –ae, –a erimus
 II plur. convulsi, –ae, –a eritis
 III plur. convulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. convellar
 II sing. convellāris, convellāre
 III sing. convellātur
 I plur. convellāmur
 II plur. convellamĭni
 III plur. convellantur
IMPERFETTO
 I sing. convellĕrer
 II sing. convellerēris, convellerēre
 III sing. convellerētur
 I plur. convellerēmur
 II plur. convelleremĭni
 III plur. convellerentur
PERFETTO
 I sing. convulsus, –a, –um sim
 II sing. convulsus, –a, –um sis
 III sing. convulsus, –a, –um sit
 I plur. convulsi, –ae, –a simus
 II plur. convulsi, –ae, –a sitis
 III plur. convulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. convulsus, –a, –um essem
 II sing. convulsus, –a, –um esses
 III sing. convulsus, –a, –um esset
 I plur. convulsi, –ae, –a essemus
 II plur. convulsi, –ae, –a essetis
 III plur. convulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. convellĕre
 II plur. convellimĭni
FUTURO
 II sing. convellĭtor
 III sing. convellĭtor
 II plur. –
 III plur. convelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 convulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 convelli
PERFETTO
 Singolare: convulsus, –a, –um esse
 Plurale: convulsi, –ae, –a esse
FUTURO
 convulsum esse
GERUNDIVO
 convellendus, –a, –um
SUPINO
 convulsu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  convello convēlo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONVELLOR100}} ---CACHE---