Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


convello - Diatesi attiva

(convello, convellis, convelli, convulsum, convellĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. convello
 II sing. convellis
 III sing. convellit
 I plur. convellĭmus
 II plur. convellĭtis
 III plur. convellunt
IMPERFETTO
 I sing. convellēbam
 II sing. convellēbas
 III sing. convellēbat
 I plur. convellebāmus
 II plur. convellebātis
 III plur. convellēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. convellam
 II sing. convelles
 III sing. convellet
 I plur. convellēmus
 II plur. convellētis
 III plur. convellent
PERFETTO
 I sing. convelli o convulsi
 II sing. convellisti o convulsisti
 III sing. convellit o convulsit
 I plur. convellĭmus o convulsĭmus
 II plur. convellistis o convulsistis
 III plur. convellērunt o convulsērunt, ēre, convulsērunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. convellĕram o convulsĕram
 II sing. convellĕras o convulsĕras
 III sing. convellĕrat o convulsĕrat
 I plur. convellerāmus o convulserāmus
 II plur. convellerātis o convulserātis
 III plur. convellĕrant o convulsĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. convellĕro o convulsĕro
 II sing. convellĕris o convulsĕris
 III sing. convellĕrit o convulsĕrit
 I plur. convellerĭmus o convulserĭmus
 II plur. convellerĭtis o convulserĭtis
 III plur. convellĕrint o convulsĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. convellam
 II sing. convellas
 III sing. convellat
 I plur. convellāmus
 II plur. convellātis
 III plur. convellant
IMPERFETTO
 I sing. convellĕrem
 II sing. convellĕres
 III sing. convellĕret
 I plur. convellerēmus
 II plur. convellerētis
 III plur. convellĕrent
PERFETTO
 I sing. convellĕrim o convulsĕrim
 II sing. convellĕris o convulsĕris
 III sing. convellĕrit o convulsĕrit
 I plur. convellerĭmus o convulserĭmus
 II plur. convellerĭtis o convulserĭtis
 III plur. convellĕrint o convulsĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. convellissem o convulsissem
 II sing. convellisses o convulsisses
 III sing. convellisset o convulsisset
 I plur. convellissēmus o convulsissēmus
 II plur. convellissētis o convulsissētis
 III plur. convellissent o convulsissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. convellĕ
 II plur. convellĭte
FUTURO
 II sing. convellĭto
 III sing. convellĭto
 II plur. convellitōte
 III plur. convellunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 convellens, –entis
FUTURO
 convulsūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 convellĕre
PERFETTO
 convellisse o convulsisse
FUTURO
 Singolare: convulsūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: convulsūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: convellendi
 Dativo: convellendo
 Accusativo: ad convellendum
 Ablativo: convellendo
SUPINO
 convulsum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  convellens convellor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONVELLO100}} ---CACHE---