Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


consuavior - Diatesi attiva

(consuavior, consuaviāris, consuavatus sum, consuaviāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. consuavior
 II sing. consuaviāris, consuaviāre
 III sing. consuaviātur
 I plur. consuaviāmur
 II plur. consuaviamĭni
 III plur. consuaviantur
IMPERFETTO
 I sing. consuaviābar
 II sing. consuaviabāris, consuaviabāre
 III sing. consuaviabātur
 I plur. consuaviabāmur
 II plur. consuaviabamĭni
 III plur. consuaviabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. consuaviābor
 II sing. consuaviabĕris, consuaviabĕre
 III sing. consuaviabĭtur
 I plur. consuaviabĭmur
 II plur. consuaviabimĭni
 III plur. consuaviabuntur
PERFETTO
 I sing. consuavatus, –a, –um sum
 II sing. consuavatus, –a, –um es
 III sing. consuavatus, –a, –um est
 I plur. consuavati, –ae, –a sumus
 II plur. consuavati, –ae, –a estis
 III plur. consuavati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consuavatus, –a, –um eram
 II sing. consuavatus, –a, –um eras
 III sing. consuavatus, –a, –um erat
 I plur. consuavati, –ae, –a eramus
 II plur. consuavati, –ae, –a eratis
 III plur. consuavati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. consuavatus, –a, –um ero
 II sing. consuavatus, –a, –um eris
 III sing. consuavatus, –a, –um erit
 I plur. consuavati, –ae, –a erimus
 II plur. consuavati, –ae, –a eritis
 III plur. consuavati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. consuavier
 II sing. consuaviēris, consuaviēre
 III sing. consuaviētur
 I plur. consuaviēmur
 II plur. consuaviemĭni
 III plur. consuavientur
IMPERFETTO
 I sing. consuaviārer
 II sing. consuaviarēris, consuaviarēre
 III sing. consuaviarētur
 I plur. consuaviarēmur
 II plur. consuaviaremĭni
 III plur. consuaviarentur
PERFETTO
 I sing. consuavatus, –a, –um sim
 II sing. consuavatus, –a, –um sis
 III sing. consuavatus, –a, –um sit
 I plur. consuavati, –ae, –a simus
 II plur. consuavati, –ae, –a sitis
 III plur. consuavati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consuavatus, –a, –um essem
 II sing. consuavatus, –a, –um esses
 III sing. consuavatus, –a, –um esset
 I plur. consuavati, –ae, –a essemus
 II plur. consuavati, –ae, –a essetis
 III plur. consuavati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. consuaviāre
 II plur. consuaviamĭni
FUTURO
 II sing. consuaviātor
 III sing. consuaviātor
 II plur. –
 III plur. consuaviantor
INFINITO
PRESENTE
 consuaviāri
PERFETTO
 Singolare: consuavatus, –a, –um esse
 Plurale: consuavati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: consuavatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: consuavatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 consuavians, –antis
FUTURO
 consuavatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: consuavatum
 Passivo: consuavatu
GERUNDIO
 Genitivo: consuaviandi
 Dativo: consuaviando
 Accusativo: consuaviandum
 Ablativo: consuaviando
 
GERUNDIVO
 consuaviandus, –a, –um


<<  consuāvĭor consubsīdens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSUAVIOR200}} ---CACHE---