Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | consciscor |
| II sing. | consciscĕris, consciscĕre |
| III sing. | consciscĭtur |
| I plur. | consciscĭmur |
| II plur. | consciscimĭni |
| III plur. | consciscuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | consciscēbar |
| II sing. | consciscebāris, consciscebāre |
| III sing. | consciscebātur |
| I plur. | consciscebāmur |
| II plur. | consciscebamĭni |
| III plur. | consciscebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | consciscar |
| II sing. | consciscēris, consciscēre |
| III sing. | consciscētur |
| I plur. | consciscēmur |
| II plur. | consciscemĭni |
| III plur. | consciscentur |
| PERFETTO |
| I sing. | conscitus, –a, –um sum |
| II sing. | conscitus, –a, –um es |
| III sing. | conscitus, –a, –um est |
| I plur. | consciti, –ae, –a sumus |
| II plur. | consciti, –ae, –a estis |
| III plur. | consciti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | conscitus, –a, –um eram |
| II sing. | conscitus, –a, –um eras |
| III sing. | conscitus, –a, –um erat |
| I plur. | consciti, –ae, –a eramus |
| II plur. | consciti, –ae, –a eratis |
| III plur. | consciti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | conscitus, –a, –um ero |
| II sing. | conscitus, –a, –um eris |
| III sing. | conscitus, –a, –um erit |
| I plur. | consciti, –ae, –a erimus |
| II plur. | consciti, –ae, –a eritis |
| III plur. | consciti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | consciscar |
| II sing. | consciscāris, consciscāre |
| III sing. | consciscātur |
| I plur. | consciscāmur |
| II plur. | consciscamĭni |
| III plur. | consciscantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | consciscĕrer |
| II sing. | consciscerēris, consciscerēre |
| III sing. | consciscerētur |
| I plur. | consciscerēmur |
| II plur. | conscisceremĭni |
| III plur. | consciscerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | conscitus, –a, –um sim |
| II sing. | conscitus, –a, –um sis |
| III sing. | conscitus, –a, –um sit |
| I plur. | consciti, –ae, –a simus |
| II plur. | consciti, –ae, –a sitis |
| III plur. | consciti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | conscitus, –a, –um essem |
| II sing. | conscitus, –a, –um esses |
| III sing. | conscitus, –a, –um esset |
| I plur. | consciti, –ae, –a essemus |
| II plur. | consciti, –ae, –a essetis |
| III plur. | consciti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | consciscĕre |
| II plur. | consciscimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | consciscĭtor |
| III sing. | consciscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | consciscuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| conscitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| conscisci |
| PERFETTO |
| Singolare: | conscitus, –a, –um esse |
| Plurale: | consciti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| conscitum esse |
| GERUNDIVO |
| consciscendus, –a, –um |
| SUPINO |
| conscitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSCISCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
