Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | conscisco |
| II sing. | consciscis |
| III sing. | consciscit |
| I plur. | consciscĭmus |
| II plur. | consciscĭtis |
| III plur. | consciscunt |
| IMPERFETTO |
| I sing. | consciscēbam |
| II sing. | consciscēbas |
| III sing. | consciscēbat |
| I plur. | consciscebāmus |
| II plur. | consciscebātis |
| III plur. | consciscēbant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | consciscam |
| II sing. | conscisces |
| III sing. | consciscet |
| I plur. | consciscēmus |
| II plur. | consciscētis |
| III plur. | consciscent |
| PERFETTO |
| I sing. | conscii o conscivi |
| II sing. | consciisti o conscivisti |
| III sing. | consciit o conscivit |
| I plur. | consciĭmus o conscivĭmus |
| II plur. | consciistis o conscivistis |
| III plur. | consciērunt o conscivērunt, ēre, conscivērunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | consciĕram o conscivĕram |
| II sing. | consciĕras o conscivĕras |
| III sing. | consciĕrat o conscivĕrat |
| I plur. | conscierāmus o consciverāmus |
| II plur. | conscierātis o consciverātis |
| III plur. | consciĕrant o conscivĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | consciĕro o conscivĕro |
| II sing. | consciĕris o conscivĕris |
| III sing. | consciĕrit o conscivĕrit |
| I plur. | conscierĭmus o consciverĭmus |
| II plur. | conscierĭtis o consciverĭtis |
| III plur. | consciĕrint o conscivĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | consciscam |
| II sing. | consciscas |
| III sing. | consciscat |
| I plur. | consciscāmus |
| II plur. | consciscātis |
| III plur. | consciscant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | consciscĕrem |
| II sing. | consciscĕres |
| III sing. | consciscĕret |
| I plur. | consciscerēmus |
| II plur. | consciscerētis |
| III plur. | consciscĕrent |
| PERFETTO |
| I sing. | consciĕrim o conscivĕrim |
| II sing. | consciĕris o conscivĕris |
| III sing. | consciĕrit o conscivĕrit |
| I plur. | conscierĭmus o consciverĭmus |
| II plur. | conscierĭtis o consciverĭtis |
| III plur. | consciĕrint o conscivĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | consciissem o conscivissem |
| II sing. | consciisses o conscivisses |
| III sing. | consciisset o conscivisset |
| I plur. | consciissēmus o conscivissēmus |
| II plur. | consciissētis o conscivissētis |
| III plur. | consciissent o conscivissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | consciscĕ |
| II plur. | consciscĭte |
| FUTURO |
| II sing. | consciscĭto |
| III sing. | consciscĭto |
| II plur. | consciscitōte |
| III plur. | consciscunto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| consciscens, –entis |
| FUTURO |
| conscitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| consciscĕre |
| PERFETTO |
| consciisse o conscivisse |
| FUTURO |
| Singolare: | conscitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | conscitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | consciscendi |
| Dativo: | consciscendo |
| Accusativo: | ad consciscendum |
| Ablativo: | consciscendo |
| SUPINO |
| conscitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSCISCO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
