Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | cōnīvĕo |
II sing. | cōnīves |
III sing. | cōnīvet |
I plur. | cōnīvēmus |
II plur. | cōnīvētis |
III plur. | cōnīvent |
IMPERFETTO |
I sing. | cōnīvēbam |
II sing. | cōnīvēbas |
III sing. | cōnīvēbat |
I plur. | cōnīvebāmus |
II plur. | cōnīvebātis |
III plur. | cōnīvēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | cōnīvēbo |
II sing. | cōnīvēbis |
III sing. | cōnīvēbit |
I plur. | cōnīvebĭmus |
II plur. | cōnīvebĭtis |
III plur. | cōnīvēbunt |
PERFETTO |
I sing. | conivi o conixi |
II sing. | conivisti o conixisti |
III sing. | conivit o conixit |
I plur. | conivĭmus o conixĭmus |
II plur. | conivistis o conixistis |
III plur. | conivērunt o conixērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | conivĕram o conixĕram |
II sing. | conivĕras o conixĕras |
III sing. | conivĕrat o conixĕrat |
I plur. | coniverāmus o conixerāmus |
II plur. | coniverātis o conixerātis |
III plur. | conivĕrant o conixĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | conivĕro o conixĕro |
II sing. | conivĕris o conixĕris |
III sing. | conivĕrit o conixĕrit |
I plur. | coniverĭmus o conixerĭmus |
II plur. | coniverĭtis o conixerĭtis |
III plur. | conivĕrint o conixĕrint |
PRESENTE |
I sing. | cōnīvĕam |
II sing. | cōnīvĕas |
III sing. | cōnīvĕat |
I plur. | cōnīveāmus |
II plur. | cōnīveātis |
III plur. | cōnīvĕant |
IMPERFETTO |
I sing. | cōnīvērem |
II sing. | cōnīvēres |
III sing. | cōnīvēret |
I plur. | cōnīverēmus |
II plur. | cōnīverētis |
III plur. | cōnīvērent |
PERFETTO |
I sing. | conivĕrim o conixĕrim |
II sing. | conivĕris o conixĕris |
III sing. | conivĕrit o conixĕrit |
I plur. | coniverĭmus o conixerĭmus |
II plur. | coniverĭtis o conixerĭtis |
III plur. | conivĕrint o conixĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | conivissem o conixissem |
II sing. | conivisses o conixisses |
III sing. | conivisset o conixisset |
I plur. | conivissēmus o conixissēmus |
II plur. | conivissētis o conixissētis |
III plur. | conivissent o conixissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | cōnīve |
II plur. | cōnīvēte |
FUTURO |
II sing. | cōnīvēto |
III sing. | cōnīvēto |
II plur. | cōnīvetōte |
III plur. | cōnīvento |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
cōnīvens, –entis |
FUTURO |
– |
INFINITO |
PRESENTE |
cōnīvēre |
PERFETTO |
conivisse o conixisse |
FUTURO |
Singolare: | – |
Plurale: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | cōnīvendi |
Dativo: | cōnīvendo |
Accusativo: | ad cōnīvendum |
Ablativo: | cōnīvendo |
SUPINO |
– |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONIVEO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|