Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


coniungor - Diatesi passiva

(coniungo, coniungis, coniunxi, coniunctum, coniungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. coniungor
 II sing. coniungĕris, coniungĕre
 III sing. coniungĭtur
 I plur. coniungĭmur
 II plur. coniungimĭni
 III plur. coniunguntur
IMPERFETTO
 I sing. coniungēbar
 II sing. coniungebāris, coniungebāre
 III sing. coniungebātur
 I plur. coniungebāmur
 II plur. coniungebamĭni
 III plur. coniungebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. coniungar
 II sing. coniungēris, coniungēre
 III sing. coniungētur
 I plur. coniungēmur
 II plur. coniungemĭni
 III plur. coniungentur
PERFETTO
 I sing. coniunctus, –a, –um sum
 II sing. coniunctus, –a, –um es
 III sing. coniunctus, –a, –um est
 I plur. coniuncti, –ae, –a sumus
 II plur. coniuncti, –ae, –a estis
 III plur. coniuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. coniunctus, –a, –um eram
 II sing. coniunctus, –a, –um eras
 III sing. coniunctus, –a, –um erat
 I plur. coniuncti, –ae, –a eramus
 II plur. coniuncti, –ae, –a eratis
 III plur. coniuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. coniunctus, –a, –um ero
 II sing. coniunctus, –a, –um eris
 III sing. coniunctus, –a, –um erit
 I plur. coniuncti, –ae, –a erimus
 II plur. coniuncti, –ae, –a eritis
 III plur. coniuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. coniungar
 II sing. coniungāris, coniungāre
 III sing. coniungātur
 I plur. coniungāmur
 II plur. coniungamĭni
 III plur. coniungantur
IMPERFETTO
 I sing. coniungĕrer
 II sing. coniungerēris, coniungerēre
 III sing. coniungerētur
 I plur. coniungerēmur
 II plur. coniungeremĭni
 III plur. coniungerentur
PERFETTO
 I sing. coniunctus, –a, –um sim
 II sing. coniunctus, –a, –um sis
 III sing. coniunctus, –a, –um sit
 I plur. coniuncti, –ae, –a simus
 II plur. coniuncti, –ae, –a sitis
 III plur. coniuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. coniunctus, –a, –um essem
 II sing. coniunctus, –a, –um esses
 III sing. coniunctus, –a, –um esset
 I plur. coniuncti, –ae, –a essemus
 II plur. coniuncti, –ae, –a essetis
 III plur. coniuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. coniungĕre
 II plur. coniungimĭni
FUTURO
 II sing. coniungĭtor
 III sing. coniungĭtor
 II plur. –
 III plur. coniunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 coniunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 coniungi
PERFETTO
 Singolare: coniunctus, –a, –um esse
 Plurale: coniuncti, –ae, –a esse
FUTURO
 coniunctum esse
GERUNDIVO
 coniungendus, –a, –um
SUPINO
 coniunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  coniungo coniunx  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONIUNGOR100}} ---CACHE---