Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


confirmo - Diatesi attiva

(confirmo, confirmas, confirmavi, confirmatum, confirmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. confirmo
 II sing. confirmas
 III sing. confirmat
 I plur. confirmāmus
 II plur. confirmātis
 III plur. confirmant
IMPERFETTO
 I sing. confirmābam
 II sing. confirmābas
 III sing. confirmābat
 I plur. confirmabāmus
 II plur. confirmabātis
 III plur. confirmābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. confirmābo
 II sing. confirmābis
 III sing. confirmābit
 I plur. confirmabĭmus
 II plur. confirmabĭtis
 III plur. confirmābunt
PERFETTO
 I sing. confirmavi
 II sing. confirmavisti
 III sing. confirmavit
 I plur. confirmavĭmus
 II plur. confirmavistis
 III plur. confirmavērunt, confirmavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confirmavĕram
 II sing. confirmavĕras
 III sing. confirmavĕrat
 I plur. confirmaverāmus
 II plur. confirmaverātis
 III plur. confirmavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. confirmavĕro
 II sing. confirmavĕris
 III sing. confirmavĕrit
 I plur. confirmaverĭmus
 II plur. confirmaverĭtis
 III plur. confirmavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. confirmem
 II sing. confirmes
 III sing. confirmet
 I plur. confirmēmus
 II plur. confirmētis
 III plur. confirment
IMPERFETTO
 I sing. confirmārem
 II sing. confirmāres
 III sing. confirmāret
 I plur. confirmarēmus
 II plur. confirmarētis
 III plur. confirmārent
PERFETTO
 I sing. confirmavĕrim
 II sing. confirmavĕris
 III sing. confirmavĕrit
 I plur. confirmaverĭmus
 II plur. confirmaverĭtis
 III plur. confirmavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confirmavissem
 II sing. confirmavisses
 III sing. confirmavisset
 I plur. confirmavissēmus
 II plur. confirmavissētis
 III plur. confirmavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. confirma
 II plur. confirmāte
FUTURO
 II sing. confirmāto
 III sing. confirmāto
 II plur. confirmatōte
 III plur. confirmanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 confirmans, –antis
FUTURO
 confirmatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 confirmāre
PERFETTO
 confirmavisse
FUTURO
 Singolare: confirmatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: confirmatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: confirmandi
 Dativo: confirmando
 Accusativo: ad confirmandum
 Ablativo: confirmando
SUPINO
 confirmatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  confirmĭtās confirmor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONFIRMO100}} ---CACHE---