Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


confiscor - Diatesi passiva

(confisco, confiscas, confiscavi, confiscatum, confiscāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. confiscor
 II sing. confiscāris, confiscāre
 III sing. confiscātur
 I plur. confiscāmur
 II plur. confiscamĭni
 III plur. confiscantur
IMPERFETTO
 I sing. confiscābar
 II sing. confiscabāris, confiscabāre
 III sing. confiscabātur
 I plur. confiscabāmur
 II plur. confiscabamĭni
 III plur. confiscabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. confiscābor
 II sing. confiscabĕris, confiscabĕre
 III sing. confiscabĭtur
 I plur. confiscabĭmur
 II plur. confiscabimĭni
 III plur. confiscabuntur
PERFETTO
 I sing. confiscatus, –a, –um sum
 II sing. confiscatus, –a, –um es
 III sing. confiscatus, –a, –um est
 I plur. confiscati, –ae, –a sumus
 II plur. confiscati, –ae, –a estis
 III plur. confiscati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confiscatus, –a, –um eram
 II sing. confiscatus, –a, –um eras
 III sing. confiscatus, –a, –um erat
 I plur. confiscati, –ae, –a eramus
 II plur. confiscati, –ae, –a eratis
 III plur. confiscati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. confiscatus, –a, –um ero
 II sing. confiscatus, –a, –um eris
 III sing. confiscatus, –a, –um erit
 I plur. confiscati, –ae, –a erimus
 II plur. confiscati, –ae, –a eritis
 III plur. confiscati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. confiscer
 II sing. confiscēris, confiscēre
 III sing. confiscētur
 I plur. confiscēmur
 II plur. confiscemĭni
 III plur. confiscentur
IMPERFETTO
 I sing. confiscārer
 II sing. confiscarēris, confiscarēre
 III sing. confiscarētur
 I plur. confiscarēmur
 II plur. confiscaremĭni
 III plur. confiscarentur
PERFETTO
 I sing. confiscatus, –a, –um sim
 II sing. confiscatus, –a, –um sis
 III sing. confiscatus, –a, –um sit
 I plur. confiscati, –ae, –a simus
 II plur. confiscati, –ae, –a sitis
 III plur. confiscati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confiscatus, –a, –um essem
 II sing. confiscatus, –a, –um esses
 III sing. confiscatus, –a, –um esset
 I plur. confiscati, –ae, –a essemus
 II plur. confiscati, –ae, –a essetis
 III plur. confiscati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. confiscāre
 II plur. confiscamĭni
FUTURO
 II sing. confiscātor
 III sing. confiscātor
 II plur. –
 III plur. confiscantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 confiscatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 confiscāri
PERFETTO
 Singolare: confiscatus, –a, –um esse
 Plurale: confiscati, –ae, –a esse
FUTURO
 confiscatum esse
GERUNDIVO
 confiscandus, –a, –um
SUPINO
 confiscatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  confisco confīsĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONFISCOR100}} ---CACHE---