Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concurvor - Diatesi passiva

(concurvo, concurvas, concurvavi, concurvatum, concurvāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concurvor
 II sing. concurvāris, concurvāre
 III sing. concurvātur
 I plur. concurvāmur
 II plur. concurvamĭni
 III plur. concurvantur
IMPERFETTO
 I sing. concurvābar
 II sing. concurvabāris, concurvabāre
 III sing. concurvabātur
 I plur. concurvabāmur
 II plur. concurvabamĭni
 III plur. concurvabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concurvābor
 II sing. concurvabĕris, concurvabĕre
 III sing. concurvabĭtur
 I plur. concurvabĭmur
 II plur. concurvabimĭni
 III plur. concurvabuntur
PERFETTO
 I sing. concurvatus, –a, –um sum
 II sing. concurvatus, –a, –um es
 III sing. concurvatus, –a, –um est
 I plur. concurvati, –ae, –a sumus
 II plur. concurvati, –ae, –a estis
 III plur. concurvati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concurvatus, –a, –um eram
 II sing. concurvatus, –a, –um eras
 III sing. concurvatus, –a, –um erat
 I plur. concurvati, –ae, –a eramus
 II plur. concurvati, –ae, –a eratis
 III plur. concurvati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concurvatus, –a, –um ero
 II sing. concurvatus, –a, –um eris
 III sing. concurvatus, –a, –um erit
 I plur. concurvati, –ae, –a erimus
 II plur. concurvati, –ae, –a eritis
 III plur. concurvati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concurver
 II sing. concurvēris, concurvēre
 III sing. concurvētur
 I plur. concurvēmur
 II plur. concurvemĭni
 III plur. concurventur
IMPERFETTO
 I sing. concurvārer
 II sing. concurvarēris, concurvarēre
 III sing. concurvarētur
 I plur. concurvarēmur
 II plur. concurvaremĭni
 III plur. concurvarentur
PERFETTO
 I sing. concurvatus, –a, –um sim
 II sing. concurvatus, –a, –um sis
 III sing. concurvatus, –a, –um sit
 I plur. concurvati, –ae, –a simus
 II plur. concurvati, –ae, –a sitis
 III plur. concurvati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concurvatus, –a, –um essem
 II sing. concurvatus, –a, –um esses
 III sing. concurvatus, –a, –um esset
 I plur. concurvati, –ae, –a essemus
 II plur. concurvati, –ae, –a essetis
 III plur. concurvati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concurvāre
 II plur. concurvamĭni
FUTURO
 II sing. concurvātor
 III sing. concurvātor
 II plur. –
 III plur. concurvantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concurvatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concurvāri
PERFETTO
 Singolare: concurvatus, –a, –um esse
 Plurale: concurvati, –ae, –a esse
FUTURO
 concurvatum esse
GERUNDIVO
 concurvandus, –a, –um
SUPINO
 concurvatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concurvo concussĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCURVOR100}} ---CACHE---