Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


circummoenio - Diatesi attiva

(circummoenĭo, circummoenis, circummoenivi, circummoenitum, circummoenīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. circummoenĭo
 II sing. circummoenis
 III sing. circummoenit
 I plur. circummoenīmus
 II plur. circummoenītis
 III plur. circummoenĭunt
IMPERFETTO
 I sing. circummoeniēbam
 II sing. circummoeniēbas
 III sing. circummoeniēbat
 I plur. circummoeniebāmus
 II plur. circummoeniebātis
 III plur. circummoeniēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. circummoenĭam
 II sing. circummoenĭes
 III sing. circummoenĭet
 I plur. circummoeniēmus
 II plur. circummoeniētis
 III plur. circummoenĭent
PERFETTO
 I sing. circummoenivi
 II sing. circummoenivisti
 III sing. circummoenivit
 I plur. circummoenivĭmus
 II plur. circummoenivistis
 III plur. circummoenivērunt, circummoenivēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. circummoenivĕram
 II sing. circummoenivĕras
 III sing. circummoenivĕrat
 I plur. circummoeniverāmus
 II plur. circummoeniverātis
 III plur. circummoenivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. circummoenivĕro
 II sing. circummoenivĕris
 III sing. circummoenivĕrit
 I plur. circummoeniverĭmus
 II plur. circummoeniverĭtis
 III plur. circummoenivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. circummoenĭam
 II sing. circummoenĭas
 III sing. circummoenĭat
 I plur. circummoeniāmus
 II plur. circummoeniātis
 III plur. circummoenĭant
IMPERFETTO
 I sing. circummoenīrem
 II sing. circummoenīres
 III sing. circummoenīret
 I plur. circummoenirēmus
 II plur. circummoenirētis
 III plur. circummoenīrent
PERFETTO
 I sing. circummoenivĕrim
 II sing. circummoenivĕris
 III sing. circummoenivĕrit
 I plur. circummoeniverĭmus
 II plur. circummoeniverĭtis
 III plur. circummoenivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. circummoenivissem
 II sing. circummoenivisses
 III sing. circummoenivisset
 I plur. circummoenivissēmus
 II plur. circummoenivissētis
 III plur. circummoenivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. circummoeni
 II plur. circummoenīte
FUTURO
 II sing. circummoenīto
 III sing. circummoenīto
 II plur. circummoenitōte
 III plur. circummoeniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 circummoeniens, –ientis
FUTURO
 circummoenitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 circummoenīre
PERFETTO
 circummoenivisse
FUTURO
 Singolare: circummoenitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: circummoenitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: circummoeniendi
 Dativo: circummoeniendo
 Accusativo: ad circummoeniendum
 Ablativo: circummoeniendo
SUPINO
 circummoenitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  circummoeniens circummoenĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CIRCUMMOENIO100}} ---CACHE---