Declinatore / Coniugatore Latino
circummoenio - Diatesi attiva
(circummoenĭo, circummoenis, circummoenivi, circummoenitum, circummoenīre)
verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | circummoenĭo |
II sing. | circummoenis |
III sing. | circummoenit |
I plur. | circummoenīmus |
II plur. | circummoenītis |
III plur. | circummoenĭunt |
IMPERFETTO |
I sing. | circummoeniēbam |
II sing. | circummoeniēbas |
III sing. | circummoeniēbat |
I plur. | circummoeniebāmus |
II plur. | circummoeniebātis |
III plur. | circummoeniēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | circummoenĭam |
II sing. | circummoenĭes |
III sing. | circummoenĭet |
I plur. | circummoeniēmus |
II plur. | circummoeniētis |
III plur. | circummoenĭent |
PERFETTO |
I sing. | circummoenivi |
II sing. | circummoenivisti |
III sing. | circummoenivit |
I plur. | circummoenivĭmus |
II plur. | circummoenivistis |
III plur. | circummoenivērunt, circummoenivēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | circummoenivĕram |
II sing. | circummoenivĕras |
III sing. | circummoenivĕrat |
I plur. | circummoeniverāmus |
II plur. | circummoeniverātis |
III plur. | circummoenivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | circummoenivĕro |
II sing. | circummoenivĕris |
III sing. | circummoenivĕrit |
I plur. | circummoeniverĭmus |
II plur. | circummoeniverĭtis |
III plur. | circummoenivĕrint |
PRESENTE |
I sing. | circummoenĭam |
II sing. | circummoenĭas |
III sing. | circummoenĭat |
I plur. | circummoeniāmus |
II plur. | circummoeniātis |
III plur. | circummoenĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | circummoenīrem |
II sing. | circummoenīres |
III sing. | circummoenīret |
I plur. | circummoenirēmus |
II plur. | circummoenirētis |
III plur. | circummoenīrent |
PERFETTO |
I sing. | circummoenivĕrim |
II sing. | circummoenivĕris |
III sing. | circummoenivĕrit |
I plur. | circummoeniverĭmus |
II plur. | circummoeniverĭtis |
III plur. | circummoenivĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | circummoenivissem |
II sing. | circummoenivisses |
III sing. | circummoenivisset |
I plur. | circummoenivissēmus |
II plur. | circummoenivissētis |
III plur. | circummoenivissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | circummoeni |
II plur. | circummoenīte |
FUTURO |
II sing. | circummoenīto |
III sing. | circummoenīto |
II plur. | circummoenitōte |
III plur. | circummoeniunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
circummoeniens, –ientis |
FUTURO |
circummoenitūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
circummoenīre |
PERFETTO |
circummoenivisse |
FUTURO |
Singolare: | circummoenitūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | circummoenitūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | circummoeniendi |
Dativo: | circummoeniendo |
Accusativo: | ad circummoeniendum |
Ablativo: | circummoeniendo |
SUPINO |
circummoenitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMMOENIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|