Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


circummūnĭo - Diatesi attiva

(circummūnĭo, circummūnis, circummunivi, circummunitum, circummūnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. circummūnĭo
 II sing. circummūnis
 III sing. circummūnit
 I plur. circummūnīmus
 II plur. circummūnītis
 III plur. circummūnĭunt
IMPERFETTO
 I sing. circummūniēbam
 II sing. circummūniēbas
 III sing. circummūniēbat
 I plur. circummūniebāmus
 II plur. circummūniebātis
 III plur. circummūniēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. circummūnĭam
 II sing. circummūnĭes
 III sing. circummūnĭet
 I plur. circummūniēmus
 II plur. circummūniētis
 III plur. circummūnĭent
PERFETTO
 I sing. circummunivi
 II sing. circummunivisti
 III sing. circummunivit
 I plur. circummunivĭmus
 II plur. circummunivistis
 III plur. circummunivērunt, circummunivēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. circummunivĕram
 II sing. circummunivĕras
 III sing. circummunivĕrat
 I plur. circummuniverāmus
 II plur. circummuniverātis
 III plur. circummunivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. circummunivĕro
 II sing. circummunivĕris
 III sing. circummunivĕrit
 I plur. circummuniverĭmus
 II plur. circummuniverĭtis
 III plur. circummunivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. circummūnĭam
 II sing. circummūnĭas
 III sing. circummūnĭat
 I plur. circummūniāmus
 II plur. circummūniātis
 III plur. circummūnĭant
IMPERFETTO
 I sing. circummūnīrem
 II sing. circummūnīres
 III sing. circummūnīret
 I plur. circummūnirēmus
 II plur. circummūnirētis
 III plur. circummūnīrent
PERFETTO
 I sing. circummunivĕrim
 II sing. circummunivĕris
 III sing. circummunivĕrit
 I plur. circummuniverĭmus
 II plur. circummuniverĭtis
 III plur. circummunivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. circummunivissem
 II sing. circummunivisses
 III sing. circummunivisset
 I plur. circummunivissēmus
 II plur. circummunivissētis
 III plur. circummunivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. circummūni
 II plur. circummūnīte
FUTURO
 II sing. circummūnīto
 III sing. circummūnīto
 II plur. circummūnitōte
 III plur. circummūniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 circummūniens, –ientis
FUTURO
 circummunitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 circummūnīre
PERFETTO
 circummunivisse
FUTURO
 Singolare: circummunitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: circummunitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: circummūniendi
 Dativo: circummūniendo
 Accusativo: ad circummūniendum
 Ablativo: circummūniendo
SUPINO
 circummunitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  circummūniens circummūnĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CIRCUMMUNIO100}} ---CACHE---