Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | assentor |
II sing. | assentāris, assentāre |
III sing. | assentātur |
I plur. | assentāmur |
II plur. | assentamĭni |
III plur. | assentantur |
IMPERFETTO |
I sing. | assentābar |
II sing. | assentabāris, assentabāre |
III sing. | assentabātur |
I plur. | assentabāmus |
II plur. | assentabamĭni |
III plur. | assentantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | assentābor |
II sing. | assentabĕris, assentabĕre |
III sing. | assentabĭtur |
I plur. | assentabĭmur |
II plur. | assentabimĭni |
III plur. | assentabuntur |
PERFETTO |
I sing. | assentatus, –a, –um sum |
II sing. | assentatus, –a, –um es |
III sing. | assentatus, –a, –um est |
I plur. | assentati, –ae, –a sumus |
II plur. | assentati, –ae, –a estis |
III plur. | assentati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | assentatus, –a, –um eram |
II sing. | assentatus, –a, –um eras |
III sing. | assentatus, –a, –um erat |
I plur. | assentati, –ae, –a eramus |
II plur. | assentati, –ae, –a eratis |
III plur. | assentati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | assentatus, –a, –um ero |
II sing. | assentatus, –a, –um eris |
III sing. | assentatus, –a, –um erit |
I plur. | assentati, –ae, –a erimus |
II plur. | assentati, –ae, –a eritis |
III plur. | assentati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | assenter |
II sing. | assentēris, assentēre |
III sing. | assentētur |
I plur. | assentēmur |
II plur. | assentemĭni |
III plur. | assententur |
IMPERFETTO |
I sing. | assentārer |
II sing. | assentarēris, assentarēre |
III sing. | assentarētur |
I plur. | assentāremur |
II plur. | assentaremĭni |
III plur. | assentarentur |
PERFETTO |
I sing. | assentatus, –a, –um sim |
II sing. | assentatus, –a, –um sis |
III sing. | assentatus, –a, –um sit |
I plur. | assentati, –ae, –a simus |
II plur. | assentati, –ae, –a sitis |
III plur. | assentati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | assentatus, –a, –um essem |
II sing. | assentatus, –a, –um esses |
III sing. | assentatus, –a, –um esset |
I plur. | assentati, –ae, –a essemus |
II plur. | assentati, –ae, –a essetis |
III plur. | assentati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | assentāre |
II plur. | assentamĭni |
FUTURO |
II sing. | assentātor |
III sing. | assentātor |
II plur. | – |
III plur. | assentantor |
INFINITO |
PRESENTE |
assentāri |
PERFETTO |
Singolare: | assentatus, –a, –um esse |
Plurale: | assentati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | assentatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | assentatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
assentans, –antis |
FUTURO |
assentatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | assentatum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | assentandi |
Dativo: | assentando |
Accusativo: | assentandum |
Ablativo: | assentando |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSENTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|