Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | assentĭor |
II sing. | assentīris, assentīre |
III sing. | assentītur |
I plur. | assentīmur |
II plur. | assentimĭni |
III plur. | assentiuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | assentiēbar |
II sing. | assentiebāris, assentiebāre |
III sing. | assentiebātur |
I plur. | assentiebāmur |
II plur. | assentiebamĭni |
III plur. | assentiebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | assentĭar |
II sing. | assentiēris, assentiēre |
III sing. | assentiētur |
I plur. | assentiēmur |
II plur. | assentiemĭni |
III plur. | assentientur |
PERFETTO |
I sing. | assensus, –a, –um sum |
II sing. | assensus, –a, –um es |
III sing. | assensus, –a, –um est |
I plur. | assensi, –ae, –a sumus |
II plur. | assensi, –ae, –a estis |
III plur. | assensi, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | assensus, –a, –um eram |
II sing. | assensus, –a, –um eras |
III sing. | assensus, –a, –um erat |
I plur. | assensi, –ae, –a eramus |
II plur. | assensi, –ae, –a eratis |
III plur. | assensi, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | assensus, –a, –um ero |
II sing. | assensus, –a, –um eris |
III sing. | assensus, –a, –um erit |
I plur. | assensi, –ae, –a erimus |
II plur. | assensi, –ae, –a eritis |
III plur. | assensi, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | assentĭar |
II sing. | assentiāris, assentiāre |
III sing. | assentiātur |
I plur. | assentiāmur |
II plur. | assentiamĭni |
III plur. | assentiantur |
IMPERFETTO |
I sing. | assentīrer |
II sing. | assentirēris, assentirēre |
III sing. | assentirētur |
I plur. | assentirēmur |
II plur. | assentirēmini |
III plur. | assentirentur |
PERFETTO |
I sing. | assensus, –a, –um sim |
II sing. | assensus, –a, –um sis |
III sing. | assensus, –a, –um sit |
I plur. | assensi, –ae, –a simus |
II plur. | assensi, –ae, –a sitis |
III plur. | assensi, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | assensus, –a, –um essem |
II sing. | assensus, –a, –um esses |
III sing. | assensus, –a, –um esset |
I plur. | assensi, –ae, –a essemus |
II plur. | assensi, –ae, –a essetis |
III plur. | assensi, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | assentīre |
II plur. | assentīmĭni |
FUTURO |
II sing. | assentītor |
III sing. | assentītor |
II plur. | – |
III plur. | assentiuntor |
INFINITO |
PRESENTE |
assentīri |
PERFETTO |
Singolare: | assensus, –a, –um esse |
Plurale: | assensi, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | assensūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | assensūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
assentiens, –ientis |
FUTURO |
assensūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | assensum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | assentiendi |
Dativo: | assentiendo |
Accusativo: | assentiendum |
Ablativo: | assentiendo |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSENTIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|