Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ărĭĕtor - Diatesi passiva

(ărĭĕto, ărĭĕtas, arietavi, arietatum, ărĭĕtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ărĭĕtor
 II sing. ărĭĕtāris, ărĭĕtāre
 III sing. ărĭĕtātur
 I plur. ărĭĕtāmur
 II plur. ărĭĕtamĭni
 III plur. ărĭĕtantur
IMPERFETTO
 I sing. ărĭĕtābar
 II sing. ărĭĕtabāris, ărĭĕtabāre
 III sing. ărĭĕtabātur
 I plur. ărĭĕtabāmur
 II plur. ărĭĕtabamĭni
 III plur. ărĭĕtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ărĭĕtābor
 II sing. ărĭĕtabĕris, ărĭĕtabĕre
 III sing. ărĭĕtabĭtur
 I plur. ărĭĕtabĭmur
 II plur. ărĭĕtabimĭni
 III plur. ărĭĕtabuntur
PERFETTO
 I sing. arietatus, –a, –um sum
 II sing. arietatus, –a, –um es
 III sing. arietatus, –a, –um est
 I plur. arietati, –ae, –a sumus
 II plur. arietati, –ae, –a estis
 III plur. arietati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. arietatus, –a, –um eram
 II sing. arietatus, –a, –um eras
 III sing. arietatus, –a, –um erat
 I plur. arietati, –ae, –a eramus
 II plur. arietati, –ae, –a eratis
 III plur. arietati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. arietatus, –a, –um ero
 II sing. arietatus, –a, –um eris
 III sing. arietatus, –a, –um erit
 I plur. arietati, –ae, –a erimus
 II plur. arietati, –ae, –a eritis
 III plur. arietati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ărĭĕter
 II sing. ărĭĕtēris, ărĭĕtēre
 III sing. ărĭĕtētur
 I plur. ărĭĕtēmur
 II plur. ărĭĕtemĭni
 III plur. ărĭĕtentur
IMPERFETTO
 I sing. ărĭĕtārer
 II sing. ărĭĕtarēris, ărĭĕtarēre
 III sing. ărĭĕtarētur
 I plur. ărĭĕtarēmur
 II plur. ărĭĕtaremĭni
 III plur. ărĭĕtarentur
PERFETTO
 I sing. arietatus, –a, –um sim
 II sing. arietatus, –a, –um sis
 III sing. arietatus, –a, –um sit
 I plur. arietati, –ae, –a simus
 II plur. arietati, –ae, –a sitis
 III plur. arietati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. arietatus, –a, –um essem
 II sing. arietatus, –a, –um esses
 III sing. arietatus, –a, –um esset
 I plur. arietati, –ae, –a essemus
 II plur. arietati, –ae, –a essetis
 III plur. arietati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ărĭĕtāre
 II plur. ărĭĕtamĭni
FUTURO
 II sing. ărĭĕtātor
 III sing. ărĭĕtātor
 II plur. –
 III plur. ărĭĕtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 arietatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ărĭĕtāri
PERFETTO
 Singolare: arietatus, –a, –um esse
 Plurale: arietati, –ae, –a esse
FUTURO
 arietatum esse
GERUNDIVO
 ărĭĕtandus, –a, –um
SUPINO
 arietatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ărĭĕto ărillātŏr  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ARIETOR100}} ---CACHE---