Dizionario Latino-Italiano
DisambiguaLa tua ricerca ha prodotto più risultati:
fortūnātus
[fortunatus], fortunată, fortunatum aggettivo participio perfetto I classe vedi la declinazione di questo lemma 1 participio perfetto di [fortuno] 2 fortunato, felice, prospero 3 ricco, facoltoso permalink
Locuzioni, modi di dire, esempiFortunatae insulae = isole Fortunate, isole dei beati || o fortunate adulescens = oh giovanotto fortunato || o fortunatam rempublicam, si… = oh fortunata repubblica, se… || vos quibus licet iam esse fortunatissimos = (voi) che potreste essere già molto ricchi || o fortunati mercatores! miles ait = oh fortunati i mercanti! dice il soldato || o fortunatos nimium, sua si bona norint, agricolas ! = oh fortunati anche troppo, se fossero consapevoli dei loro beni, i contadini! || o fortunatum istum eunuchum, quiquidem in hanc detur domum! = beato questo eunuco perché finisce, come dono, in questa casa! || o fortunate adulescens, qui (= cum tu) tuae virtutis Homerum praeconem inveneris = oh giovanotto fortunato, poiché hai trovato un Omero come araldo del tuo valore || o hominem fortunatum, qui eius modi nuntios seu potius Pegasos habeat! = oh che uomo fortunato a possedere messaggeri così (veloci), che cosa dico, degli autentici Pegasi! Sfoglia il dizionarioA B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z |
Ën piemontèis |