107.
CONGIUNTIVO PRESENTE ATTIVO |
singolare |
1. 2. 3.
|
laudandus sim (sia da lodare) laudandus sis (sia da lodare) laudandus sit (sia da lodare)
|
plurale |
1. 2. 3.
|
laudandi sīmus (siamo da lodare) laudandi sītis (siate da lodare) laudandi sint (siano da lodare)
|
CONGIUNTIVO IMPERFETTO ATTIVO |
singolare |
1. 2. 3.
|
laudandus essem (fossi, sarei da lodare) laudandus esses (fossi, saresti da lodare) laudandus esset (fosse, sarebbe da lodare)
|
plurale |
1. 2. 3.
|
laudandi essemus (fossimo, saremmo da lodare) laudandi essetis (foste, sareste da lodare) laudandi essent (fossero, sarebbero da lodare)
|
CONGIUNTIVO PERFETTO ATTIVO |
singolare |
1. 2. 3.
|
laudandus fuerim (sia stato da lodare) laudandus fuĕris (sia stato da lodare) laudandus fuĕrit (sia stato da lodare)
|
plurale |
1. 2. 3.
|
laudandi fuerĭmus (siamo stati da lodare) laudandi fuerĭtis (siate stati da lodare) laudandi fuĕrint (siano stati da lodare)
|
CONGIUNTIVO PIÙ CHE PERFETTO ATTIVO |
singolare |
1. 2. 3.
|
laudandus fuissem (fossi, sarei stato da lodare) laudandus fuisses (fossi, saresti stato da lodare) laudandus fuisset (fosse, sarebbe stato da lodare)
|
plurale |
1. 2. 3.
|
laudandi fuissemus (fossimo, saremmo stati da lodare) laudandi fuissetis (foste, sareste stati da lodare) laudandi fuissent (fossero, sarebbero stati da lodare)
|
INFINITO ATTIVO |
presente |
laudandum (-am, -um) esse (essere da lodare)
|
perfetto |
laudandum (-am, -um) fuisse (esser stato da lodare)
|
NOTA 1. Laudandum est (bisogna lodare, si deve lodare). Lo stesso avviene con i deponenti: hortandum est (si deve esortare). Virtus colenda est (si deve praticare la virtù); maiores natu verendi sunt (si devono rispettare i vecchi);-