Declinatore / Coniugatore Latino
suspĭcĭor - Diatesi passiva
(suspĭcĭo, suspĭcis, suspexi, suspectum, suspĭcĕre)
verbo transitivo e intransitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | suspĭcĭor |
| II sing. | suspĭcĕris, suspĭcĕre |
| III sing. | suspĭcītur |
| I plur. | suspĭcīmur |
| II plur. | suspĭcimĭni |
| III plur. | suspĭciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | suspĭciēbar |
| II sing. | suspĭciebāris, suspĭciebāre |
| III sing. | suspĭciebātur |
| I plur. | suspĭciebāmur |
| II plur. | suspĭciebamĭni |
| III plur. | suspĭciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | suspĭcĭar |
| II sing. | suspĭciēris, suspĭciēre |
| III sing. | suspĭciētur |
| I plur. | suspĭciēmur |
| II plur. | suspĭciemĭni |
| III plur. | suspĭcientur |
| PERFETTO |
| I sing. | suspectus, –a, –um sum |
| II sing. | suspectus, –a, –um es |
| III sing. | suspectus, –a, –um est |
| I plur. | suspecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | suspecti, –ae, –a estis |
| III plur. | suspecti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | suspectus, –a, –um eram |
| II sing. | suspectus, –a, –um eras |
| III sing. | suspectus, –a, –um erat |
| I plur. | suspecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | suspecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | suspecti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | suspectus, –a, –um ero |
| II sing. | suspectus, –a, –um eris |
| III sing. | suspectus, –a, –um erit |
| I plur. | suspecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | suspecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | suspecti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | suspĭcĭar |
| II sing. | suspĭciāris, suspĭciāre |
| III sing. | suspĭciātur |
| I plur. | suspĭciāmur |
| II plur. | suspĭciamĭni |
| III plur. | suspĭciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | suspĭcĕrer |
| II sing. | suspĭcerēris, suspĭcerēre |
| III sing. | suspĭcerētur |
| I plur. | suspĭcerēmur |
| II plur. | suspĭcerēmini |
| III plur. | suspĭcerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | suspectus, –a, –um sim |
| II sing. | suspectus, –a, –um sis |
| III sing. | suspectus, –a, –um sit |
| I plur. | suspecti, –ae, –a simus |
| II plur. | suspecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | suspecti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | suspectus, –a, –um essem |
| II sing. | suspectus, –a, –um esses |
| III sing. | suspectus, –a, –um esset |
| I plur. | suspecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | suspecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | suspecti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | – |
| II plur. | – |
| FUTURO |
| II sing. | – |
| III sing. | – |
| II plur. | – |
| III plur. | – |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| suspectus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| suspĭci |
| PERFETTO |
| Singolare: | suspectus, –a, –um esse |
| Plurale: | suspecti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| suspectum esse |
| GERUNDIVO |
| suspĭciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| suspectu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUSPICIOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
