Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


suppĕtĭor - Diatesi attiva

(suppĕtĭor, suppĕtĭāris, suppetiatus sum, suppĕtĭāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. suppĕtĭor
 II sing. suppĕtĭāris, suppĕtĭāre
 III sing. suppĕtĭātur
 I plur. suppĕtĭāmur
 II plur. suppĕtĭamĭni
 III plur. suppĕtĭantur
IMPERFETTO
 I sing. suppĕtĭābar
 II sing. suppĕtĭabāris, suppĕtĭabāre
 III sing. suppĕtĭabātur
 I plur. suppĕtĭabāmus
 II plur. suppĕtĭabamĭni
 III plur. suppĕtĭantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. suppĕtĭābor
 II sing. suppĕtĭabĕris, suppĕtĭabĕre
 III sing. suppĕtĭabĭtur
 I plur. suppĕtĭabĭmur
 II plur. suppĕtĭabimĭni
 III plur. suppĕtĭabuntur
PERFETTO
 I sing. suppetiatus, –a, –um sum
 II sing. suppetiatus, –a, –um es
 III sing. suppetiatus, –a, –um est
 I plur. suppetiati, –ae, –a sumus
 II plur. suppetiati, –ae, –a estis
 III plur. suppetiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. suppetiatus, –a, –um eram
 II sing. suppetiatus, –a, –um eras
 III sing. suppetiatus, –a, –um erat
 I plur. suppetiati, –ae, –a eramus
 II plur. suppetiati, –ae, –a eratis
 III plur. suppetiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. suppetiatus, –a, –um ero
 II sing. suppetiatus, –a, –um eris
 III sing. suppetiatus, –a, –um erit
 I plur. suppetiati, –ae, –a erimus
 II plur. suppetiati, –ae, –a eritis
 III plur. suppetiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. suppĕtĭer
 II sing. suppĕtĭēris, suppĕtĭēre
 III sing. suppĕtĭētur
 I plur. suppĕtĭēmur
 II plur. suppĕtĭemĭni
 III plur. suppĕtĭentur
IMPERFETTO
 I sing. suppĕtĭārer
 II sing. suppĕtĭarēris, suppĕtĭarēre
 III sing. suppĕtĭarētur
 I plur. suppĕtĭāremur
 II plur. suppĕtĭaremĭni
 III plur. suppĕtĭarentur
PERFETTO
 I sing. suppetiatus, –a, –um sim
 II sing. suppetiatus, –a, –um sis
 III sing. suppetiatus, –a, –um sit
 I plur. suppetiati, –ae, –a simus
 II plur. suppetiati, –ae, –a sitis
 III plur. suppetiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. suppetiatus, –a, –um essem
 II sing. suppetiatus, –a, –um esses
 III sing. suppetiatus, –a, –um esset
 I plur. suppetiati, –ae, –a essemus
 II plur. suppetiati, –ae, –a essetis
 III plur. suppetiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. suppĕtĭāre
 II plur. suppĕtĭamĭni
FUTURO
 II sing. suppĕtĭātor
 III sing. suppĕtĭātor
 II plur. –
 III plur. suppĕtĭantor
INFINITO
PRESENTE
 suppĕtĭāri
PERFETTO
 Singolare: suppetiatus, –a, –um esse
 Plurale: suppetiati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: suppetiatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: suppetiatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 suppĕtĭans, –antis
FUTURO
 suppetiatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: suppetiatum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: suppĕtĭandi
 Dativo: suppĕtĭando
 Accusativo: suppĕtĭandum
 Ablativo: suppĕtĭando
 
GERUNDIVO
 –


<<  suppetiatus suppetitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SUPPETIOR100}} ---CACHE---