Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


sortĭo - Diatesi attiva

(sortĭo, sortis, sortii, sortitum, sortīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. sortĭo
 II sing. sortis
 III sing. sortit
 I plur. sortīmus
 II plur. sortītis
 III plur. sortĭunt
IMPERFETTO
 I sing. sortiēbam
 II sing. sortiēbas
 III sing. sortiēbat
 I plur. sortiebāmus
 II plur. sortiebātis
 III plur. sortiēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. sortĭam
 II sing. sortĭes
 III sing. sortĭet
 I plur. sortiēmus
 II plur. sortiētis
 III plur. sortĭent
PERFETTO
 I sing. sortii o sortivi
 II sing. sortiisti o sortivisti
 III sing. sortiit o sortivit
 I plur. sortiĭmus o sortivĭmus
 II plur. sortiistis o sortivistis
 III plur. sortiērunt o sortivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. sortiĕram o sortivĕram
 II sing. sortiĕras o sortivĕras
 III sing. sortiĕrat o sortivĕrat
 I plur. sortierāmus o sortiverāmus
 II plur. sortierātis o sortiverātis
 III plur. sortiĕrant o sortivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. sortiĕro o sortivĕro
 II sing. sortiĕris o sortivĕris
 III sing. sortiĕrit o sortivĕrit
 I plur. sortierĭmus o sortiverĭmus
 II plur. sortierĭtis o sortiverĭtis
 III plur. sortiĕrint o sortivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. sortĭam
 II sing. sortĭas
 III sing. sortĭat
 I plur. sortiāmus
 II plur. sortiātis
 III plur. sortĭant
IMPERFETTO
 I sing. sortīrem
 II sing. sortīres
 III sing. sortīret
 I plur. sortirēmus
 II plur. sortirētis
 III plur. sortīrent
PERFETTO
 I sing. sortiĕrim o sortivĕrim
 II sing. sortiĕris o sortivĕris
 III sing. sortiĕrit o sortivĕrit
 I plur. sortierĭmus o sortiverĭmus
 II plur. sortierĭtis o sortiverĭtis
 III plur. sortiĕrint o sortivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. sortiissem o sortivissem
 II sing. sortiisses o sortivisses
 III sing. sortiisset o sortivisset
 I plur. sortiissēmus o sortivissēmus
 II plur. sortiissētis o sortivissētis
 III plur. sortiissent o sortivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. sorti
 II plur. sortīte
FUTURO
 II sing. sortīto
 III sing. sortīto
 II plur. sortitōte
 III plur. sortiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 sortiens, –ientis
FUTURO
 sortitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 sortīre
PERFETTO
 sortiisse o sortivisse
FUTURO
 Singolare: sortitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: sortitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: sortiendi
 Dativo: sortiendo
 Accusativo: ad sortiendum
 Ablativo: sortiendo
SUPINO
 sortitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  sortĭlĕgus sortĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SORTIO100}} ---CACHE---