sermōnor - Diatesi attiva

(sermōnor, sermōnāris, sermonatus sum, sermōnāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sermōnor
II sing.
sermōnāris, sermōnāre
III sing.
sermōnātur
I plur.
sermōnāmur
II plur.
sermōnamĭni
III plur.
sermōnantur
IMPERFETTO
I sing.
sermōnābar
II sing.
sermōnabāris, sermōnabāre
III sing.
sermōnabātur
I plur.
sermōnabāmus
II plur.
sermōnabamĭni
III plur.
sermōnantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sermōnābor
II sing.
sermōnabĕris, sermōnabĕre
III sing.
sermōnabĭtur
I plur.
sermōnabĭmur
II plur.
sermōnabimĭni
III plur.
sermōnabuntur
PERFETTO
I sing.
sermonatus, –a, –um sum
II sing.
sermonatus, –a, –um es
III sing.
sermonatus, –a, –um est
I plur.
sermonati, –ae, –a sumus
II plur.
sermonati, –ae, –a estis
III plur.
sermonati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sermonatus, –a, –um eram
II sing.
sermonatus, –a, –um eras
III sing.
sermonatus, –a, –um erat
I plur.
sermonati, –ae, –a eramus
II plur.
sermonati, –ae, –a eratis
III plur.
sermonati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sermonatus, –a, –um ero
II sing.
sermonatus, –a, –um eris
III sing.
sermonatus, –a, –um erit
I plur.
sermonati, –ae, –a erimus
II plur.
sermonati, –ae, –a eritis
III plur.
sermonati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sermōner
II sing.
sermōnēris, sermōnēre
III sing.
sermōnētur
I plur.
sermōnēmur
II plur.
sermōnemĭni
III plur.
sermōnentur
IMPERFETTO
I sing.
sermōnārer
II sing.
sermōnarēris, sermōnarēre
III sing.
sermōnarētur
I plur.
sermōnāremur
II plur.
sermōnaremĭni
III plur.
sermōnarentur
PERFETTO
I sing.
sermonatus, –a, –um sim
II sing.
sermonatus, –a, –um sis
III sing.
sermonatus, –a, –um sit
I plur.
sermonati, –ae, –a simus
II plur.
sermonati, –ae, –a sitis
III plur.
sermonati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sermonatus, –a, –um essem
II sing.
sermonatus, –a, –um esses
III sing.
sermonatus, –a, –um esset
I plur.
sermonati, –ae, –a essemus
II plur.
sermonati, –ae, –a essetis
III plur.
sermonati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sermōnāre
II plur.
sermōnamĭni
FUTURO
II sing.
sermōnātor
III sing.
sermōnātor
II plur.
III plur.
sermōnantor
INFINITO
PRESENTE
sermōnāri
PERFETTO
Singolare:
sermonatus, –a, –um esse
Plurale:
sermonati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
sermonatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
sermonatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
sermōnans, –antis
FUTURO
sermonatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
sermonatum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
sermōnandi
Dativo:
sermōnando
Accusativo:
sermōnandum
Ablativo:
sermōnando
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SERMONOR100}}
---CACHE---