Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | sermōnor |
II sing. | sermōnāris, sermōnāre |
III sing. | sermōnātur |
I plur. | sermōnāmur |
II plur. | sermōnamĭni |
III plur. | sermōnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | sermōnābar |
II sing. | sermōnabāris, sermōnabāre |
III sing. | sermōnabātur |
I plur. | sermōnabāmus |
II plur. | sermōnabamĭni |
III plur. | sermōnantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | sermōnābor |
II sing. | sermōnabĕris, sermōnabĕre |
III sing. | sermōnabĭtur |
I plur. | sermōnabĭmur |
II plur. | sermōnabimĭni |
III plur. | sermōnabuntur |
PERFETTO |
I sing. | sermonatus, –a, –um sum |
II sing. | sermonatus, –a, –um es |
III sing. | sermonatus, –a, –um est |
I plur. | sermonati, –ae, –a sumus |
II plur. | sermonati, –ae, –a estis |
III plur. | sermonati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | sermonatus, –a, –um eram |
II sing. | sermonatus, –a, –um eras |
III sing. | sermonatus, –a, –um erat |
I plur. | sermonati, –ae, –a eramus |
II plur. | sermonati, –ae, –a eratis |
III plur. | sermonati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | sermonatus, –a, –um ero |
II sing. | sermonatus, –a, –um eris |
III sing. | sermonatus, –a, –um erit |
I plur. | sermonati, –ae, –a erimus |
II plur. | sermonati, –ae, –a eritis |
III plur. | sermonati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | sermōner |
II sing. | sermōnēris, sermōnēre |
III sing. | sermōnētur |
I plur. | sermōnēmur |
II plur. | sermōnemĭni |
III plur. | sermōnentur |
IMPERFETTO |
I sing. | sermōnārer |
II sing. | sermōnarēris, sermōnarēre |
III sing. | sermōnarētur |
I plur. | sermōnāremur |
II plur. | sermōnaremĭni |
III plur. | sermōnarentur |
PERFETTO |
I sing. | sermonatus, –a, –um sim |
II sing. | sermonatus, –a, –um sis |
III sing. | sermonatus, –a, –um sit |
I plur. | sermonati, –ae, –a simus |
II plur. | sermonati, –ae, –a sitis |
III plur. | sermonati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | sermonatus, –a, –um essem |
II sing. | sermonatus, –a, –um esses |
III sing. | sermonatus, –a, –um esset |
I plur. | sermonati, –ae, –a essemus |
II plur. | sermonati, –ae, –a essetis |
III plur. | sermonati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | sermōnāre |
II plur. | sermōnamĭni |
FUTURO |
II sing. | sermōnātor |
III sing. | sermōnātor |
II plur. | – |
III plur. | sermōnantor |
INFINITO |
PRESENTE |
sermōnāri |
PERFETTO |
Singolare: | sermonatus, –a, –um esse |
Plurale: | sermonati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | sermonatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | sermonatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
sermōnans, –antis |
FUTURO |
sermonatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | sermonatum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | sermōnandi |
Dativo: | sermōnando |
Accusativo: | sermōnandum |
Ablativo: | sermōnando |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SERMONOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|