Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | sermōcĭnor |
II sing. | sermōcĭnāris, sermōcĭnāre |
III sing. | sermōcĭnātur |
I plur. | sermōcĭnāmur |
II plur. | sermōcĭnamĭni |
III plur. | sermōcĭnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | sermōcĭnābar |
II sing. | sermōcĭnabāris, sermōcĭnabāre |
III sing. | sermōcĭnabātur |
I plur. | sermōcĭnabāmus |
II plur. | sermōcĭnabamĭni |
III plur. | sermōcĭnantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | sermōcĭnābor |
II sing. | sermōcĭnabĕris, sermōcĭnabĕre |
III sing. | sermōcĭnabĭtur |
I plur. | sermōcĭnabĭmur |
II plur. | sermōcĭnabimĭni |
III plur. | sermōcĭnabuntur |
PERFETTO |
I sing. | sermocinatus, –a, –um sum |
II sing. | sermocinatus, –a, –um es |
III sing. | sermocinatus, –a, –um est |
I plur. | sermocinati, –ae, –a sumus |
II plur. | sermocinati, –ae, –a estis |
III plur. | sermocinati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | sermocinatus, –a, –um eram |
II sing. | sermocinatus, –a, –um eras |
III sing. | sermocinatus, –a, –um erat |
I plur. | sermocinati, –ae, –a eramus |
II plur. | sermocinati, –ae, –a eratis |
III plur. | sermocinati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | sermocinatus, –a, –um ero |
II sing. | sermocinatus, –a, –um eris |
III sing. | sermocinatus, –a, –um erit |
I plur. | sermocinati, –ae, –a erimus |
II plur. | sermocinati, –ae, –a eritis |
III plur. | sermocinati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | sermōcĭner |
II sing. | sermōcĭnēris, sermōcĭnēre |
III sing. | sermōcĭnētur |
I plur. | sermōcĭnēmur |
II plur. | sermōcĭnemĭni |
III plur. | sermōcĭnentur |
IMPERFETTO |
I sing. | sermōcĭnārer |
II sing. | sermōcĭnarēris, sermōcĭnarēre |
III sing. | sermōcĭnarētur |
I plur. | sermōcĭnāremur |
II plur. | sermōcĭnaremĭni |
III plur. | sermōcĭnarentur |
PERFETTO |
I sing. | sermocinatus, –a, –um sim |
II sing. | sermocinatus, –a, –um sis |
III sing. | sermocinatus, –a, –um sit |
I plur. | sermocinati, –ae, –a simus |
II plur. | sermocinati, –ae, –a sitis |
III plur. | sermocinati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | sermocinatus, –a, –um essem |
II sing. | sermocinatus, –a, –um esses |
III sing. | sermocinatus, –a, –um esset |
I plur. | sermocinati, –ae, –a essemus |
II plur. | sermocinati, –ae, –a essetis |
III plur. | sermocinati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | sermōcĭnāre |
II plur. | sermōcĭnamĭni |
FUTURO |
II sing. | sermōcĭnātor |
III sing. | sermōcĭnātor |
II plur. | – |
III plur. | sermōcĭnantor |
INFINITO |
PRESENTE |
sermōcĭnāri |
PERFETTO |
Singolare: | sermocinatus, –a, –um esse |
Plurale: | sermocinati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | sermocinatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | sermocinatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
sermōcĭnans, –antis |
FUTURO |
sermocinatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | sermocinatum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | sermōcĭnandi |
Dativo: | sermōcĭnando |
Accusativo: | sermōcĭnandum |
Ablativo: | sermōcĭnando |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SERMOCINOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|