PERFETTO |
I sing. | scaturii o scaturivi |
II sing. | scaturiisti o scaturivisti |
III sing. | scaturiit o scaturivit |
I plur. | scaturiĭmus o scaturivĭmus |
II plur. | scaturiistis o scaturivistis |
III plur. | scaturiērunt o scaturivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | scaturiĕram o scaturivĕram |
II sing. | scaturiĕras o scaturivĕras |
III sing. | scaturiĕrat o scaturivĕrat |
I plur. | scaturierāmus o scaturiverāmus |
II plur. | scaturierātis o scaturiverātis |
III plur. | scaturiĕrant o scaturivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | scaturiĕro o scaturivĕro |
II sing. | scaturiĕris o scaturivĕris |
III sing. | scaturiĕrit o scaturivĕrit |
I plur. | scaturierĭmus o scaturiverĭmus |
II plur. | scaturierĭtis o scaturiverĭtis |
III plur. | scaturiĕrint o scaturivĕrint |