Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


rŭtĭlor - Diatesi passiva

(rŭtĭlo, rŭtĭlas, rutilavi, rutilatum, rŭtĭlāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. rŭtĭlor
 II sing. rŭtĭlāris, rŭtĭlāre
 III sing. rŭtĭlātur
 I plur. rŭtĭlāmur
 II plur. rŭtĭlamĭni
 III plur. rŭtĭlantur
IMPERFETTO
 I sing. rŭtĭlābar
 II sing. rŭtĭlabāris, rŭtĭlabāre
 III sing. rŭtĭlabātur
 I plur. rŭtĭlabāmur
 II plur. rŭtĭlabamĭni
 III plur. rŭtĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. rŭtĭlābor
 II sing. rŭtĭlabĕris, rŭtĭlabĕre
 III sing. rŭtĭlabĭtur
 I plur. rŭtĭlabĭmur
 II plur. rŭtĭlabimĭni
 III plur. rŭtĭlabuntur
PERFETTO
 I sing. rutilatus, –a, –um sum
 II sing. rutilatus, –a, –um es
 III sing. rutilatus, –a, –um est
 I plur. rutilati, –ae, –a sumus
 II plur. rutilati, –ae, –a estis
 III plur. rutilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. rutilatus, –a, –um eram
 II sing. rutilatus, –a, –um eras
 III sing. rutilatus, –a, –um erat
 I plur. rutilati, –ae, –a eramus
 II plur. rutilati, –ae, –a eratis
 III plur. rutilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. rutilatus, –a, –um ero
 II sing. rutilatus, –a, –um eris
 III sing. rutilatus, –a, –um erit
 I plur. rutilati, –ae, –a erimus
 II plur. rutilati, –ae, –a eritis
 III plur. rutilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. rŭtĭler
 II sing. rŭtĭlēris, rŭtĭlēre
 III sing. rŭtĭlētur
 I plur. rŭtĭlēmur
 II plur. rŭtĭlemĭni
 III plur. rŭtĭlentur
IMPERFETTO
 I sing. rŭtĭlārer
 II sing. rŭtĭlarēris, rŭtĭlarēre
 III sing. rŭtĭlarētur
 I plur. rŭtĭlarēmur
 II plur. rŭtĭlaremĭni
 III plur. rŭtĭlarentur
PERFETTO
 I sing. rutilatus, –a, –um sim
 II sing. rutilatus, –a, –um sis
 III sing. rutilatus, –a, –um sit
 I plur. rutilati, –ae, –a simus
 II plur. rutilati, –ae, –a sitis
 III plur. rutilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. rutilatus, –a, –um essem
 II sing. rutilatus, –a, –um esses
 III sing. rutilatus, –a, –um esset
 I plur. rutilati, –ae, –a essemus
 II plur. rutilati, –ae, –a essetis
 III plur. rutilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. rŭtĭlāre
 II plur. rŭtĭlamĭni
FUTURO
 II sing. rŭtĭlātor
 III sing. rŭtĭlātor
 II plur. –
 III plur. rŭtĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 rutilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 rŭtĭlāri
PERFETTO
 Singolare: rutilatus, –a, –um esse
 Plurale: rutilati, –ae, –a esse
FUTURO
 rutilatum esse
GERUNDIVO
 rŭtĭlandus, –a, –um
SUPINO
 rutilatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  rŭtĭlo rŭtĭlus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:RUTILOR100}} ---CACHE---