rŭtulus

(rutulus, rutulă, rutulum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
rutulus
Gen.
rutuli
Dat.
rutulo
Acc.
rutulum
Abl.
rutulo
Voc.
rutule
PLURALE
Nom.
rutuli
Gen.
rutulōrum
Dat.
rutulis
Acc.
rutulos
Abl.
rutulis
Voc.
rutuli
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
rutulă
Gen.
rutulae
Dat.
rutulae
Acc.
rutulam
Abl.
rutulā
Voc.
rutulă
PLURALE
Nom.
rutulae
Gen.
rutulārum
Dat.
rutulis
Acc.
rutulas
Abl.
rutulis
Voc.
rutulae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
rutulum
Gen.
rutuli
Dat.
rutulo
Acc.
rutulum
Abl.
rutulo
Voc.
rutulum
PLURALE
Nom.
rutula
Gen.
rutulōrum
Dat.
rutulis
Acc.
rutula
Abl.
rutulis
Voc.
rutula




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:RUTULUS100}}
---CACHE---