rĕsĕcor - Diatesi passiva
(rĕsĕco, rĕsĕcas, resecui, resectum, rĕsĕcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsĕcor
II sing.
rĕsĕcāris, rĕsĕcāre
III sing.
rĕsĕcātur
I plur.
rĕsĕcāmur
II plur.
rĕsĕcamĭni
III plur.
rĕsĕcantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsĕcābar
II sing.
rĕsĕcabāris, rĕsĕcabāre
III sing.
rĕsĕcabātur
I plur.
rĕsĕcabāmur
II plur.
rĕsĕcabamĭni
III plur.
rĕsĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕsĕcābor
II sing.
rĕsĕcabĕris, rĕsĕcabĕre
III sing.
rĕsĕcabĭtur
I plur.
rĕsĕcabĭmur
II plur.
rĕsĕcabimĭni
III plur.
rĕsĕcabuntur
PERFETTO
I sing.
resectus o resecatus, –a, –um sum
II sing.
resectus o resecatus, –a, –um es
III sing.
resectus o resecatus, –a, –um est
I plur.
resecti o resecati, –ae, –a sumus
II plur.
resecti o resecati, –ae, –a estis
III plur.
resecti o resecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resectus o resecatus, –a, –um eram
II sing.
resectus o resecatus, –a, –um eras
III sing.
resectus o resecatus, –a, –um erat
I plur.
resecti o resecati, –ae, –a eramus
II plur.
resecti o resecati, –ae, –a eratis
III plur.
resecti o resecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
resectus o resecatus, –a, –um ero
II sing.
resectus o resecatus, –a, –um eris
III sing.
resectus o resecatus, –a, –um erit
I plur.
resecti o resecati, –ae, –a erimus
II plur.
resecti o resecati, –ae, –a eritis
III plur.
resecti o resecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsĕcer
II sing.
rĕsĕcēris, rĕsĕcēre
III sing.
rĕsĕcētur
I plur.
rĕsĕcēmur
II plur.
rĕsĕcemĭni
III plur.
rĕsĕcentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsĕcārer
II sing.
rĕsĕcarēris, rĕsĕcarēre
III sing.
rĕsĕcarētur
I plur.
rĕsĕcarēmur
II plur.
rĕsĕcaremĭni
III plur.
rĕsĕcarentur
PERFETTO
I sing.
resectus o resecatus, –a, –um sim
II sing.
resectus o resecatus, –a, –um sis
III sing.
resectus o resecatus, –a, –um sit
I plur.
resecti o resecati, –ae, –a simus
II plur.
resecti o resecati, –ae, –a sitis
III plur.
resecti o resecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resectus o resecatus, –a, –um essem
II sing.
resectus o resecatus, –a, –um esses
III sing.
resectus o resecatus, –a, –um esset
I plur.
resecti o resecati, –ae, –a essemus
II plur.
resecti o resecati, –ae, –a essetis
III plur.
resecti o resecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕsĕcāre
II plur.
rĕsĕcamĭni
FUTURO
II sing.
rĕsĕcātor
III sing.
rĕsĕcātor
II plur.
–
III plur.
rĕsĕcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
resectus o resecatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕsĕcāri
PERFETTO
Singolare:
resectus o resecatus, –a, –um esse
Plurale:
resecti o resecati, –ae, –a esse
FUTURO
resectum esse o resecatum esse
GERUNDIVO
rĕsĕcandus, –a, –um
SUPINO
resectu o resecatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕsĕcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android