Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


rĕsĕco - Diatesi attiva

(rĕsĕco, rĕsĕcas, resecui, resectum, rĕsĕcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. rĕsĕco
 II sing. rĕsĕcas
 III sing. rĕsĕcat
 I plur. rĕsĕcāmus
 II plur. rĕsĕcātis
 III plur. rĕsĕcant
IMPERFETTO
 I sing. rĕsĕcābam
 II sing. rĕsĕcābas
 III sing. rĕsĕcābat
 I plur. rĕsĕcabāmus
 II plur. rĕsĕcabātis
 III plur. rĕsĕcābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. rĕsĕcābo
 II sing. rĕsĕcābis
 III sing. rĕsĕcābit
 I plur. rĕsĕcabĭmus
 II plur. rĕsĕcabĭtis
 III plur. rĕsĕcābunt
PERFETTO
 I sing. resecui o resecavi
 II sing. resecuisti o resecavisti
 III sing. resecuit o resecavit
 I plur. resecuĭmus o resecavĭmus
 II plur. resecuistis o resecavistis
 III plur. resecuērunt o resecuērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. resecuĕram o resecavĕram
 II sing. resecuĕram o resecavĕram
 III sing. resecuĕrat o resecavĕrat
 I plur. resecuerāmus o resecaverāmus
 II plur. resecuerātis o resecaverātis
 III plur. resecuĕrant o resecavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. resecuĕro o resecavĕro
 II sing. resecuĕris o resecavĕris
 III sing. resecuĕrit o resecavĕrit
 I plur. resecuerĭmus o resecaverĭmus
 II plur. resecuerĭtis o resecaverĭtis
 III plur. resecuĕrint o resecavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. rĕsĕcem
 II sing. rĕsĕces
 III sing. rĕsĕcet
 I plur. rĕsĕcēmus
 II plur. rĕsĕcētis
 III plur. rĕsĕcent
IMPERFETTO
 I sing. rĕsĕcārem
 II sing. rĕsĕcāres
 III sing. rĕsĕcāret
 I plur. rĕsĕcarēmus
 II plur. rĕsĕcarētis
 III plur. rĕsĕcārent
PERFETTO
 I sing. resecuĕrim o resecavĕrim
 II sing. resecuĕris o resecavĕris
 III sing. resecuĕrit o resecavĕrit
 I plur. resecuerĭmus o resecaverĭmus
 II plur. resecuerĭtis o resecaverĭtis
 III plur. resecuĕrint o resecavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. resecuissem o resecavissem
 II sing. resecuisses o resecavisses
 III sing. resecuisset o resecavisset
 I plur. resecuissēmus o resecavissēmus
 II plur. resecuissētis o resecavissētis
 III plur. resecuissent o resecavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. rĕsĕca
 II plur. rĕsĕcāte
FUTURO
 II sing. rĕsĕcāto
 III sing. rĕsĕcāto
 II plur. rĕsĕcatōte
 III plur. rĕsĕcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 rĕsĕcans, –antis
FUTURO
 resectūrūs o resecatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 rĕsĕcāre
PERFETTO
 resecuisse o resecavisse
FUTURO
 Singolare: resectūrūm o resecatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: resectūros o resecatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: rĕsĕcandi
 Dativo: rĕsĕcando
 Accusativo: ad rĕsĕcandum
 Ablativo: rĕsĕcando
SUPINO
 resectum o resecatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  rĕsĕcans rĕsĕcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:RESECO100}} ---CACHE---