rĕconcĭlĭor - Diatesi passiva

(rĕconcĭlĭo, rĕconcĭlĭas, reconciliavi, reconciliatum, rĕconcĭlĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕconcĭlĭor
II sing.
rĕconcĭlĭāris, rĕconcĭlĭāre
III sing.
rĕconcĭlĭātur
I plur.
rĕconcĭlĭāmur
II plur.
rĕconcĭlĭamĭni
III plur.
rĕconcĭlĭantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕconcĭlĭābar
II sing.
rĕconcĭlĭabāris, rĕconcĭlĭabāre
III sing.
rĕconcĭlĭabātur
I plur.
rĕconcĭlĭabāmur
II plur.
rĕconcĭlĭabamĭni
III plur.
rĕconcĭlĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕconcĭlĭābor
II sing.
rĕconcĭlĭabĕris, rĕconcĭlĭabĕre
III sing.
rĕconcĭlĭabĭtur
I plur.
rĕconcĭlĭabĭmur
II plur.
rĕconcĭlĭabimĭni
III plur.
rĕconcĭlĭabuntur
PERFETTO
I sing.
reconciliatus, –a, –um sum
II sing.
reconciliatus, –a, –um es
III sing.
reconciliatus, –a, –um est
I plur.
reconciliati, –ae, –a sumus
II plur.
reconciliati, –ae, –a estis
III plur.
reconciliati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reconciliatus, –a, –um eram
II sing.
reconciliatus, –a, –um eras
III sing.
reconciliatus, –a, –um erat
I plur.
reconciliati, –ae, –a eramus
II plur.
reconciliati, –ae, –a eratis
III plur.
reconciliati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reconciliatus, –a, –um ero
II sing.
reconciliatus, –a, –um eris
III sing.
reconciliatus, –a, –um erit
I plur.
reconciliati, –ae, –a erimus
II plur.
reconciliati, –ae, –a eritis
III plur.
reconciliati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕconcĭlĭer
II sing.
rĕconcĭlĭēris, rĕconcĭlĭēre
III sing.
rĕconcĭlĭētur
I plur.
rĕconcĭlĭēmur
II plur.
rĕconcĭlĭemĭni
III plur.
rĕconcĭlĭentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕconcĭlĭārer
II sing.
rĕconcĭlĭarēris, rĕconcĭlĭarēre
III sing.
rĕconcĭlĭarētur
I plur.
rĕconcĭlĭarēmur
II plur.
rĕconcĭlĭaremĭni
III plur.
rĕconcĭlĭarentur
PERFETTO
I sing.
reconciliatus, –a, –um sim
II sing.
reconciliatus, –a, –um sis
III sing.
reconciliatus, –a, –um sit
I plur.
reconciliati, –ae, –a simus
II plur.
reconciliati, –ae, –a sitis
III plur.
reconciliati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reconciliatus, –a, –um essem
II sing.
reconciliatus, –a, –um esses
III sing.
reconciliatus, –a, –um esset
I plur.
reconciliati, –ae, –a essemus
II plur.
reconciliati, –ae, –a essetis
III plur.
reconciliati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕconcĭlĭāre
II plur.
rĕconcĭlĭamĭni
FUTURO
II sing.
rĕconcĭlĭātor
III sing.
rĕconcĭlĭātor
II plur.
III plur.
rĕconcĭlĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
reconciliatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕconcĭlĭāri
PERFETTO
Singolare:
reconciliatus, –a, –um esse
Plurale:
reconciliati, –ae, –a esse
FUTURO
reconciliatum esse
GERUNDIVO
rĕconcĭlĭandus, –a, –um
SUPINO
reconciliatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:RECONCILIOR100}}
---CACHE---